Fawlty Towers, Food en Stoney – Een verslag van een weekend duiken in Engeland“Are you interested in coming over to the DIR-X gig in Stoney?” Zo begon een mail die ik april dit jaar ontving van Clare Gladhill, een moderator van het Engelse DIR Explorers forum. Clare en ik ondernamen al een aantal pogingen om samen te duiken maar tot nu toe zonder succes. Veelal waren onze reisbestemmingen wel gelijk maar als de een arriveerde, vertrok de ander juist. Of omgekeerd. Daarnaast gaf het weekend de mogelijkheid om een aantal bevriende Engelse grotduikers terug te zien dus de keuze was snel gemaakt. Hollie HobbyNa een paar uur filerijden rond Londen kwamen we in de buurt van ons hotel. Althans, dat was de bedoeling. De eerste maal stuurde onze navigatiedame de auto richting Stoney Cove, de plek waar de volgende dag de DIR-X meeting was. Oeps, verkeerde adres ingetoetst. Gelukkig wist de navigatiedame ons daarna nog drie verschillende plaatsen te laten zien. Allen met hetzelfde adres, steeds een klein half uurtje rijden van elkaar en uiteraard zonder enig teken van ons hotel. Een lokale pub bracht echter uitkomst: na een uitgebreide uitleg van een gepensioneerde agent bereikten we eenzelfde adres, maar deze maal met hotel. Het hotel verdient eigenlijk nog een aparte beschrijving. Ik verwachte te overnachten in een typisch Engels, knus, Hollie Hobby-achtig hotelletje met de naam 'Comfort Inn'. Deze verwachting bleek niet helemaal uit te komen. Het hotel was een soort Bollywood-uitvoering van het gebouw uit Fawlty Towers met veel bloemetjes, kraaltjes en opzichtige lampen. Ook het bedienend personeel had aanleg voor het creëren van grappige situaties. En als mensen vroeg in de ochtend met een stalen gezicht vertellen dat je te laat bent voor het ontbijt of tafels afgeruimd worden terwijl je nog zit te eten, begin het idee van een verborgen camera ineens realistischer te worden. FoodDiner werd maar geskipped aangezien we al laat waren voor de geplande avondpresentatie. In de Universiteit van Nottingham gaven Casey McKinlay en Jarrod Jablonski op vrijdagavond namelijk een presentatie over de resultaten die het WKPP team in de afgelopen jaren bereikt heeft. Hierbij lag de nadruk op de connectie die recent is gelegd tussen Wakulla en Leon Sinks. De afsluiting van de avond gebeurde in een traditionele universiteitspub waar iedereen zich tot laat in de avond kon vermaken. Met oude bekenden werd bijgekletst en veel bekende namen kregen een gezicht tijdens de pub-sessie. Hoewel een tussendoor gescoord zakje chips mijn hongerige maag niet kon bedaren besloten we de kennismaking met de Engelse keuken uit te stellen tot de volgende dag aangezien alle restaurants in de omgeving gesloten waren. Ik stond de volgende ochtend op met de zaligmakende gedachte aan een uitgebreid engels ontbijt. De witte bonen en worstjes mogen wegblijven maar wat roerei met plakjes bacon of pancakes zou zeker welkom zijn. Helaas waren we 5 minuten te laat voor het ontbijt (09:05 uur…), maar gelukkig konden we nog wat geroosterd brood met marmelade scoren voordat we richting Stoney Cove vertrokken. De Engelse keuken had overigens vanuit mijn vorige UK-ervaringen al slechte herinneringen. De lunchmogelijkheden in Stoney onderstreepten de bijzondere creativiteit hierbij. De frieten met milde azijn of de pepersoep met look heb ik overgeslagen. Het Indiase diner op zaterdagavond, evenals het lokale restaurantje op zondag maakte echter veel goed. De pittige curry-gerechten met vis en kip, de scampi’s in lookboter en snoekbaars in witte wijn hebben mijn vooroordeel over de Engelse keuken grotendeels doen verdwijnen. Stoney CoveEen paar dagen voor vertrek kwam ik een berichtje tegen over het DIR-X weekend waarin gesproken werd over “vroeg opstaan omdat men anders de auto niet kon parkeren bij Stoney”. Na een mail aan Gareth Lock, de organisator van het weekend, bleek dat Stoney Cove een eigen parkeer-ritueel heeft. Deze –overigens uitstekend gerunde en goed verzorgde– steengroeve heeft twee parkeerlokaties. Een klein terrein direct naast het water en een tweede terrein op beduidend grotere afstand. Bezoekers van Stoney Cove staan ’s ochtends tussen 5 en 6 uur al te wachten voor het toegangshek in de hoop een parkeerplekje te bemachtigen in de buurt van het water. Helaas gaat het hek bij de steengroeve pas om 8 uur open, maar gelukkig kun je in de tussentijd nog even een dutje doen in de auto… Nadat ik enigszins bijgekomen was van Gareth’s uitleg besloten JP en ik dit ritueel te omzeilen door steekwagentjes mee te nemen naar Engeland. Gelukkig heeft het ook voordelen om buitenlandse bezoeker te zijn: toen we op zaterdagochtend hoorden dat er een parkeerplaats bij het water beschikbaar was om alle spullen uit te laden, besloten we om onze spullen daar inderdaad uit te laden en de auto ook maar op die plek te laten staan voor de rest van de dag. Stoney Cove is te vergelijken met een grote uitvoering van La Gombe. Deze plek dankt zijn bekendheid aan het feit dat er geen andere zoetwater-duiksites zijn in dit deel van Engeland. Stoney heeft het hele jaar behoorlijk helder water, enorm veel vis en veel leuke onder water objecten. De maximale diepte ligt rond de 35 meter hoewel het grootste deel van de groeve tussen de 20 en 30 meter diep is. De naastgelegen duikwinkel op het terrein is de grootste van Engeland en er is een vulstation en eetgelegenheid aanwezig. Het vulstation kan nitrox leveren maar dat duurt enige uren en voor alle vullingen zijn bloempotten onder je tanks verplicht. Tijdens DIR-X bijeenkomsten worden flink wat workshops georganiseerd voor de aanwezige duikers. Voor dit jaar stonden scooterinitiaties, “What is DIR all about”, omgaan met reels, fotografie workshops, hulp/herhaling van Fundamentals skills, bouyancy control en SMB-klasjes op het programma. Vrijwel alle workshops waren vooraf al volgeboekt. PresentatiesOp zaterdagavond was het officiële DIR-X diner gepland in ons Bollywood-hotel. Na een voortreffelijk diner (ik geef toe dat ik door gebrek aan voedsel zelfs de frieten met azijn gegeten zou hebben) volgden een aantal presentaties. JP beet het spits af met de EKPP video van Source de Vis en de uitstekende resultaten van het team in 2007. Het was leuk om te horen hoe complimenteus Casey en Jarrod waren over de video en de resultaten van het team bij een grot die logistiek zoveel uitdagingen kent als Source de Vis. Vervolgens werd door drie Engelse heren op komische wijze het duikjaar van de Engelse DIR-groep belicht. McFly-achtige momenten, beroemde uitspraken, de slechtste buddy-awareness en andere hoogtepunten werden met een big smile en veel humor aan elkaar gepraat. Als laatste vertoonde Casey een nieuwe DIR-video en een fotocollectie van sink-holes en WKPP-momenten. Na het tweehondernegenenzestigste sink-hole begreep ik waarom alle DIR-leden in datzelfde hotel geboekt hadden voor de nacht. Kwestie van de trap opstommelen en omvallen van vermoeidheid na een lange dag…. Met dankHet was een zeer geslaagd weekend. De duiken waren misschien niet de meest spectaculaire uit mijn duikcarrière, maar de sfeer eromheen was de reis naar Engeland meer dan waard. Voor volgend jaar zijn er plannen om met een groep duikers van DIR-UK en DIR-NL wrakken voor de Engelse kust op te zoeken en natuurlijk staat grotduiken in Frankrijk ook op het programma. Wegens haar verkoudheid is een duik met Clare nog steeds niet gelukt maar een volgende poging staat al in onze agenda’s genoteerd. Anne-Marie |
Terug naar Evenementen |