Duikcomputer
|
De laatste jaren
is de duikcomputer een niet weg te denken onderdeel geworden van
de standaard duikuitrusting van recreatieve duikers. Deze stukjes
techniek besparen vele duikers het rekenwerk van de tabellen en
zorgen er voor dat men de nultijden optimaal kan gebruiken.
Voor technische
duikers zijn er de laatste paar jaar ook steeds meer computers beschikbaar
die met meerdere gassen kunnen omgaan.
Toch is een duikcomputer
geen onderdeel van het DIR systeem. Hieronder staat uitgelegd waarom.
| |
VR3 mixed gas duikcomputer
|
Nadelen van een duikcomputer bij recreatief duiken
Het gebruik van een duikcomputer brengt een aantal
nadelen met zich mee:
- Duikers zijn zich niet echt meer bewust van hun
nultijden. Bij een falende duikcomputer zou men niet precies weten wat
de resterende bodemtijd is. Dit kan bijdragen bij een hogere stressfactor
dan eigenlijk het geval zou zijn.
- Hoewel men altijd leert om tabellen te
gebruiken zijn er veel duikers die niet meer weten hoe ze hier mee moeten
werken. Als de duikcomputer het begeeft dan weet men niet wat te doen.
- Electronica kan uitvallen en dan ben je je profiel
kwijt. Afhankelijk zijn van electronica is niet slim onder water, want
vroeg of laat gaat alles stuk. Uiteraard heeft bijna iedere duiker een
back-up timer bij zich (vaak het gewone duikhorloge), maar deze geeft
je geen informatie over je profiel.
- Luchtgeïntegreerde
duikcomputers brengen een hele reeks extra risico's met zich mee.
Nadelen van een duikcomputer bij technisch duiken
Bij technische duiken is een duikcomputer totaal
overbodig:
- Technische duiken worden tot in de puntjes gepland
w.b.t. bodemtijd, decompressie, keuze van gassen en gasverbruik. Deze
planning kan men voor de duik uitvoeren met behulp van een laptop en/of
tabellen. Voor snelle decompressie berekeningen bestaat er iets als
'deco-on-the-fly'. Dit zijn technieken die worden aangeleerd tijdens
GUE opleidings en waarmee men uit het hoofd bruikbare decompressie schema's
kan berekenen. Dit werkt alleen in combinatie met de standaard
gassen.
- Duikers die afwijken van hun plan leren één
van de backup plannen te gebruiken welke reeds voor de duik zijn berekend.
Ook bij afwijkingen van het initiële plan is een computer dus niet
vereist.
- Duikcomputers zijn erg conservatief. Ze moeten
rekening houden met verschillen in fysiologie van gebruikers en daarbij
houden ze vaak rekening met factoren die niet van belang zijn. Denk
aan een computer die voor koud water compenseert terwijl je in een droogpak
duikt, enz. Voor recreatieve duiken zal dit niet heel erg veel uit maken,
bij technische duiken wel.
- Computers 'straffen' de duiker vaak bij het maken
van diepe stops, terwijl die absoluut noodzakelijk zijn. Er zijn tegenwoordig
wel computers die diepe stops gebruiken, maar die zijn niet altijd op
de diepte die je zelf zou willen hanteren.
- Computers hebben niet de flexibiliteit in het
bepalen van een deco schema zoals de moderne decompressieprogramma's
die verkrijgbaar zijn voor de PC.
- Het gebruik van een duikcomputer draagt
bij technische duiken alleen maar bij aan de taskloading. Op momenten
dat er sprake is van verhoogde stress kan een manuale gasswitch weleens
over het hoofd worden gezien en dan is de informatie die de computer
gedurende de rest van de duik geeft incorrect.
Conclusie
Veel recreatieve duikers die een computer gebruiken
worden er afhankelijk van en laten vervolgens een goede duikplanning achterwege.
Voor technische duiken is een duikcomputer overbodig, omdat alle parameters
van deze duiken (inclusief noodscenarios) van tevoren zeer precies gepland
worden en men zich vervolgens aan dit plan houdt.
Bij het gebruik van standaard
gassen zal men steeds dezelfde gassen en planning gebruiken voor dezelfde
soort duik. Hierdoor ontstaat een gewenning aan deze profielen en dan
heeft een duikcomputer nauwelijks tot geen toegevoegde waarde. Besteed
je geld dus liever aan een gewone bottomtimer
en aan een opleiding waar je op de juiste manier een bailout scenario
leert berekenen.
|
