GUE DIR Fundamentals opleiding 26-28 juni 2002
| Ilya Devers was een van de cursisten in de tweede DIR Fundamentals opleiding en DIR was redelijk nieuw voor hem. DIt is zijn verslag: |  |
Dag 1
Vandaag begon de tweede groep aan de DIR Fundamentals opleiding. De drie musketiers uit Den-Bosch waren er als eerste (behalve Gerard natuurlijk, want het is natuurlijk zijn eigen duikcentrum). Thomas kwam het laatste aan, maar we hadden geen haast. De ochtend stond weer in het teken van het voorstellen, de achtergrond van DIR en het materiaal. We hadden toch wel weer behoorlijk wat vragen. Onder het genot van een kopje koffie en een stukje cake (bedankt Gerard's vriendin) ging het heel relaxed. Daarna hebben de meesten even het oog van de meester over hun setje laten gaan. Banden niet te strak, loopt die long hose goed zo, dat soort dingen. Dan gaan we het water in, en omdat de een sneller was dan de andere was er van een formele uitgebreide buddy check niet echt sprake (maar Thomas had natuurlijk al naar onze setjes gekeken) Ik was de enige met een pioneer, verder dook iedereen met een dubbelset. Ik was ook degene die het best bij het recreatieve DIR duiker profiel past (ervaring en set). De anderen zien deze cursus echt als opstap naar tech/cave van GUE. Ik zie de cursus echt om op goede manier de basis vaardigheden aan te leren. Gerard ging voorop naar het platform, het is tenslotte zijn plas. :-) Thomas zwom voor mij dus kon ik meteen goed de frogkick in de praktijk waarnemen. Ziet er toch weer net iets anders uit. Bij het platform aangekomen verdelen we ons langs de reling. Dan zwemmen we frogkick-end eromheen en Thomas geeft waar nodig aanwijzingen. Hoewel ik over het algemeen met een soort schoolslag zwem is een echte frogkick toch weer anders, of ik probeer het erg mooi te doen. Hoe dan ook, ik voel een licht verkramping in mijn kuiten.... Daarna de modified flutter. Die blijkt wonderlijk makkelijk te gaan met mijn avanti quatros. Hierna mag eenieder zijn helikoptertje doen in het midden, gevolgd door bril af en weer op. Thomas doet het voor, en het kan waarschijnlijk niemand ontgaan zijn dat hij bij het brilletje af/op toch meer dan een halve meter omhoog ging. Later bleek dat te komen omdat hij erachter kwam dat hij zijn lenzen nog in had. Cornee, Koen en Jasper doen het goed. Eentje legt even zijn hand op de bodem bij de bril en kan het opnieuw doen. Een ander wappert iets te veel met zijn handen en doet het ook een tweede keer. Ikzelf bak er niets van en zwem gewoon een nauw rondje (met handen). Ik was al blij dat ik niet teveel diepte verloor met het afzetten van mijn bril, maar moet het toch ook opnieuw doen. Nu is het noch steeds een nauw rondje maar dan zonder handen.Dan komt de OOA oefening. Ik duik voor de tweede keer met een longhose en had om de oefening reeel te houden mijn handlamp weggeclipt (met een geveerde lijn) aan mijn rechter D-ring. Plus het feit dat mijn backup slang nog de gewone lengte heeft. Afijn, je voelt hem aankomen. Lucht geven gaat nog wel, maar de slang vervolgens ook helemaal netjes afgeven lijkt nergens op. Thomas probeert het opnieuw met mij en maakt me zeer duidelijk dat hij meer lengte wil, en wat ik ook probeer ik kom alleen maar verder in de knoop met de lamp, backup slang en long hose. Goede oefening dus. Cornee geeft me later een tip (shht, geen DIR) hoe je er met een handlamp toch het beste van kan maken. De anderen vergaat het ook goed (of moet ik zeggen beter). We stijgen even op en bespreken de laatste oefening. Hierbij zit een buddy paar op de hoek van het platform, Thomas draait je kraan dicht, en als je het voelt doe je je automaat uit en zwem je naar je buddy. Klinkt simpel. Ik neem plaats in de hoek, Thomas draait mijn kraan dicht en ik zwem op Jasper(?) af. Hij geeft me netjes lucht en we zwemmen zoals het hoort naar de andere hoek. Omdat mijn lamp me in de weg zit kan ik mijn automaat niet wegclippen, daarom doet Thomas hem van mijn D-ring af. Nu bengelt hij dus rond... Bij de hoek aangekomen geef ik een ok teken en geef de donor automaat weg en doe mijn long hose weer in mijn mond, maar omdat die backup slang in de weg zit gaat dit niet super snel. Als ik hem dan eindelijk in mijn mond heb; geen lucht. He, wat is dit. Even een licht gevoel van "shit, er is echt iets mis". In een moment van helderheid denk ik, nou dan doen we de drill toch nog een keer. Draai me om en daar is mijn donor al. Hij reageert perfect en meteen heb ik weer een automaat in mijn mond. Bravo voor Jasper(?). Blijkt dat je normaliter zelf je fles weer opendoet. Nou is dat met een enkel setje niet eenvoudig (ik kan er verreweg niet bij) maar ik wist het ook niet :) Mijn donor doet hem weer open voor me. Nu is het mijn beurt om te geven. Thomas neemt het zekere voor het onzekere en hangt mijn lamp aan de reling (niet vergeten denk ik nog :-)). Ik sta klaar om te geven en daar komt de vrager al aan. Alles gaat ok. Later blijkt alleen dat ik niet alleen mijn mesje van Thomas terug kreeg maar hij probeerde ook nog mijn SPG aan mijn fles handvat te clippen, die had ik niet meer vast kunnen klikken.. (Over task loading gesproken :) Nu duiken we terug naar de steiger, via het tentje en de buis, deze laatste sla ik maar even over (heb al genoeg meegemaakt). Na de debriefing maken Jasper en Koen nog een duikje. Ik ga naar huis om snel mijn zelfgemaakte mes houdertje te verstevigen, de rechter D-Ring te verlagen en de tip van Cornee te proberen over hoe je het beste kan maken van een handlamp. Over het algemeen voel ik mij best tevreden, ik leer tenslotte veel. Ik kijk uit naar morgen.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Dag 2
Bij de eerste duik begon het al meteen goed, Thomas nam wraak op mijn post van gisteren door de vinbandjes van mijn quatros door te snijden. Dat deed hij heel behendig zonder dat ik er erg in had, waardoor ik op een gegeven moment aan het frogkicken was zonder vinnen! Nee grapje :-) We begonnen met een duik briefing. Het doel was om een duikplan te maken voor een duik waarbij we een route volgen, en met zijn vijven contact houden. Gerard, Cornee en Koen gaan voor. Gerard voorop omdat hij de weg hier kent. Jasper en ik volgen. We hadden natuurlijk het verslag van de vorige groep goed gelezen dus we wisten ongeveer wat er ging gebeuren, we waren dus allemaal erg attent. Dit hielp want we wisten elkaar netjes in de gaten te houden, en het parcours is gevolgd zoals gepland. Gisteravond had ik nog even geoefend met het weg clippen van de boltsnaps (op het droge met duikhandschoenen aan, moet een maf gezicht zijn). Het bleef steeds niet soepel genoeg gaan, dus besloot ik hele dunne handschoentjes aan te schaffen. Hiermee ging het een stuk beter. In plaats van volledig gefocussed te zijn op het weghangen van mijn automaat kon ik nu beter concentreren op het trimmen en geen stof doen opwaaien (diepte veranderingen). Het ging een stuk beter dan gister maar Thomas heeft me bij de meeste OOA's toch moeten wijzen op wat opwaaiend stof. Dit gaat voor ons allen wel ongeveer op geloof ik. Overigens vertellen Jiles en Thomas dat het met dikke handschoenen ook prima kan (nee geen oksel scheten laten, maar je apparatuur wegclippen), kwestie van oefenen. Die oefeningen bewaar ik voor als het water weer echt koud wordt. Dan Lunchen we en mischien is het voor de lijst leuk om ons even wat beter voor te stellen:Gerard: "Oh, moet je de hele tijd de frogkick doen?"
Cornee: "Moet je mijn sokken ruiken, febreze werkt echt !"
Koen: "Ja, dat frogkicken gaat nu echt goed, niemand houd me bij".
Jasper: "Morgen is mijn haar weer echt rood."
Ilya: "Blue gold?, is dat een soort siliconen gel of zo?" (blue gold is een stof die wordt gebruikt bij het O2 cleanen van duikapparatuur)
Thomas: "Ik stof opwaaien? Ilya, als je dat schrijft ben je echt niet meer geloofwaardig" ;-) Dan is het tijd voor de tweede duik, eigenlijk zelfde verhaal, weer een parcours, andere team samenstelling. Omdat Koen lekker doorzwemt met zijn mooie frogkick heeft Thomas iets beter de gelegenheid om e.e.a. dicht te draaien. Ook nu gaat het weer redelijk goed, 1 keer moeten we echter weer even hergroeperen omdat niet iedereen meer bij elkaar was, en ik ben een keer bijna aan de oppervlakte. Alles wordt wel goed opgelost. Stof opwaaien tijdens situaties blijft nog steeds een probleem, en bij mij persoonlijk ook als ik even moet hoveren... Aan blijven werken dus. Terwijl er nog steeds een strak zonnetje schijnt komen we weer terug. Koen, Jasper en Cornee wikken en wegen nog even of ze na de zwembad training van vanavond nog wat oefeningen zullen doen. Dat hoor ik morgen wel. Ik hoop overigens dat Cornee een kortere (55 cm) slang meeneemt voor mijn back up automaat en dat hij een open boeitje voor me meeneemt!
Cornee bedankt nog voor het vinden van mijn mes, jawel toch weer verloren.
Vanavond opnieuw knutselen, met een elastiekje erom moet het lukken!
Dag 3
Okee, het weer was minder prettig, maar de duiken waren zeker niet minder. We beginnen de dag weer met koffie, en vandaag was ik aan de beurt voor een lekkernij. Nadat ik een kortere slang op mijn backup heb gezet (bedankt Cornee) begonnen we weer met een 'gewoon' tochtje. De boodschap in verband met de wraak van de post van gister was duidelijk, "Ilya, vandaag is niets zeker". Kalm blijven denk ik bij mezelf. Het begint al dat ik 'mag' navigeren. zowiezo al niet mijn sterkste punt. we zouden linksaf gaan, op 8 meter ongeveer blijven en na een kwartier terug draaien, dan 10 minuten terug en dan linksaf om dieper water te zoeken waar we een boeitje gaan schieten. Maar ja, het glooit aan alle kanten in Beldert, plus er is een bocht. Kortom ik bak er niets van. Met al dat gezwabber van mij was het meer een soort slalom. Iedere keer als ik om keek om te kijken of Gerard nog OK is wijst hij me andere richting aan. :-) O ja, en dan zijn er nog de OOA's. Gelukkig raken we elkaar niet kwijt. een paar keer gaan het voorste groepje ietst terug of wacht even. Het gekke is, iedere keer dat ik denk dat ik de volgende ben gebeurt er niets, en andersom. Toch denk ik bij iedere ademteug, voel ik al minder weerstand. Na een tijdje gaat dat over, en wordt een OOA bijna business as usual. Dan gebeurt het: Ik voel hem afknijpen dus zwem ik naar Cornee. Hij geeft me razendsnel zijn primary, stabiliseert mij terwijl hij over gaat op zijn backup. Ik kan precies 1 ademteug uit zijn lange slang nemen... Verd... die zit OOK dicht. Dit kan toch niet? of toch? Moet ik op zoek naar onze derde man? Nee, Cornee heeft het in de gaten en draait heel snel zijn kraan open. Ik check, ja lucht. (bedankt Cornee 2). Zou dit dan de wraak zijn, of moet die nog komen? Cornee vertelt later dat hij nog even overwoog om zijn elastiek af te doen en met mij te buddy breathen uit zijn backup, dat was niet nodig. En Gerard was er waarschijnlijk ook nog geweest.... Dan het boeitje schieten. Omdat ik nat duik had ik van Cornee een gewoon boeitje kunnen lenen (bedankt Cornee, 3). Met het spooltje van Thomas ben ik volledig uitgerust. Ik heb eigenlijk nog nooit eerder een boei geschoten dus dat wordt spannend. pak de boei van mijn kont. Niet te ver afrollen anders komt hij op de grond en waait er stof op. Dan pak ik de spool. Ja, nu heb ik twee handen vol. Eerst maar even die double ender eraf halen. Ik clip hem met rechts weg aan mijn linker D-ring. Nu het lijntje door het boeitje, spool er doorheen en klaar is kees. Harstikke makkelijk. even spool weer wat oprollen zodat er niks kan blijven haken. en dan ga ik over op mijn backup. (terwijl ik hier allemaal mee bezig ben hoop ik stiekem dat er niemand naar me toe komt voor een OOA, want dan zou ik waarschijnlijk alles uit mijn handen hebben laten vallen....) Ok, backup in de mond, primary onder de boei, even blazen, nog even langer en weg is hij. Ik laat het boeitje op tijd los zodat ik stabiel blijf liggen. ik houd het spooltje losjes tussen duim en wijsvinger vast en de rest gaat vanzelf. Dan stijgen we langs de boeitjes op. Eerst een stop op 6 meter en dan een op 3 meter is het plan. We letten allemaal op dat onze lijntjes elkaar niet kruisen, dus af en toe doen we nog wat onderwater ballet (om elkaar heen draaien terwijl we naar boven kijken). Voor mij beginnen de problemen nu. vanaf 8 meter schiet ik door naar 3-4 meter, en weer terug naar 7-8. dit gebeurt twee keer. Dan zie ik de groep weer. Thomas vraagt een OK, en ik probeer een jojo af te beelden. hij haalt zijn schouders op. Nu met een visueel eik punt, mijn andere buddys, gaat het vervolgens prima. stop op zes meter, ok. Wat voel ik aan mijn benen? "He Tukker, laat mijn vinnen met rust, dat grapje niet serieus nemen, net als mijn verslagen" is wat lastig gebaren, maar hij begrijpt het toch. Stop op drie meter, ok. na drie minuter dobber ik heel rustig het laastste stukje omhoog, mijn boeitje hangt er een beetje slap bij :( Oja, en het lijntje werd natuurlijk steeds netjes opgerold.) Terug naar de kant, waar Jiles de show steelt met zijn Gavin. Cornee kan zich bijna niet inhouden en lijkt dit fallus symbool wel te verafgoden. Ikzelf vindt het een knap staaltje techniek maar ook een beetje ver man bed, zal ik dat ooit nodig hebben vraag ik mijn af.... Iedereen houdt zijn pak aan omdat we er, zodra de tanks weer vol zijn, weer induiken. Zeker met een natpak is dat niet superwarm, dus doe ik alleen het bovenstuk uit. Dit veroorzaakt een mooi bouwvakker's decolletee waar de heren echt moeite mee lijken te hebben. Nou ja, een zwembroek is nou eenmaal niet DIR!, en is "wie mijn privacy schendt, schendt zijn aangezicht" niet een oud hollands gezegde? De foto's duiken waarschijnlijk wel een keer ergens op. :-) Als ik mijn spul weer aan wil doen heeft het dynamische trio haar werk gedaan: Mijn quatros liggen zonder bandjes op me te wachten. Nou goede reden om nu dan eens die bewierrookte jet-fin XL te proberen. Jiles, zou je het vervelend vinden als....? Geen probleem. Ben benieuwd. Volgende duik:We gaan weer wat oefeningen doen op het platform, thomas legt een lijn uit, 1 buddy bevind zich bij het einde en de ander bij het begin. Je neemt een ademteug, doet je bril af, en zwemt via de lijn, met je ogen dicht naar je buddy, alwaar je een OOA teken geeft. Goede oefening. Maakt het niet opwaaien van stof en hoogte houden net weer even wat lastiger. Zeker als er iemand zijn automaat laat afblazen net onder je gezicht! Iedereen gaat het goed af. Dan de volgende oefening, doe je set af en aan zonder de bodem aan te raken (behalve je flessen dan, want we duiken allemaal staal). Thomas doet het voor en we zien al dat het niet eenvoudig is, maar hij klaart het wel mooi. Dan volgt Jasper, krijgt het ook goed voor elkaar, wel even troubles met al die slangen, hij buigt zelfs naar zijn publiek. Koen volgt en het gaat hem ook goed af. Ondertussen probeer ik het achteruit zwemmen, dat werkt een stuk beter met de jet-fin, maar ik ga volgens mij meer schuin omhoog achteruit dan horizontaal. Daarnaast valt me op dat je benen redelijk sterk de neiging hebben om te zakken, normaliter wordt dat natuurlijk gecompenseerd door je droogpak, waardoor je geen enkellood nodig hebt, maar met een nat pak vergt het weer net een iets andere balans en moet je mischien wel kleine bewegingkjes blijven maken? Gerard heeft iets meer moeite met de oefening en maakt, na een spierkramp, even een tussenstop aan de oppervlakte. Hij hoekduikt weer naar beneden en maakt de oefening netjes af. Cornee vergaat het ongeveer vergelijkbaar maar heeft toch wel een lastige kramp, ook hij volbrengt het uiteindelijk wel. Dan ben ik aan de beurt. Stiekem probeer ik nog de helicopter turn opnieuw (met jetfins) en dat lijkt ook makkelijker te gaan (maar mischien is dit een illusie, ik hoop van niet). Maak mijn riem los, kruisband af, backup over mijn hoofd, geef een zetje aan de onderkant van mijn fles en rustig valt hij over mijn hoofd naar het platform. Het weer van de grond afkrijgen zonder je af te zetten van de bodem blijft het lastigste moment. Kan zelf niet goed beoordelen of ik de vloer veel aanraak. Ik denk 1 of 2 keer kort met mijn handen. Alles zit weer, maar ik vind mijn long hose toch wel een beetje kort. Zit mischien ergens een lus in. Dan gaan we terug en schieten nog een boeitje. Ik laat gerard het werk doen, zodat ik me kan concentreren op mijn opstijging. We komen terug en heb weer een goed gevoel over 60 leerzame minuten onder water. Ik denk dat dit voor ons hele groepje geldt. Ik vond het een hele goede en leerzame cursus en wil iedereen bedanken voor deze drie leuke dagen.
Ilya Devers
Als je meer informatie wil over de Global Underwater Explorers, ga dan naar www.gue.com.
