Goul du Pont - Februari 2003

Op 20 februari zijn Wido van de Langemheen, Jiles Verhoef en Gertjan Verhoef afgereisd naar Goul du Pont in Frankrijk, om daar mee te werken als supportduiker bij een grotduik project van de EKPP. Hier werd door Reinhard Buchaly en Michael Waldbrenner een poging gedaan om lijn toe te voegen aan de bestaande lijn die ligt tot 150 meter diepte. Dit is Gertje's verslag van een weekend grotduiken.


Donderdag 20 februari

We waren al een aantal uur aan het rijden en waren rond 19.00 net voorbij net voorbij Lyon, toen we een sms ontvinden van Wido; "wat doen jullie?"
Wij lekker melig, antwoorden; "zitten". Ik zeg tegen Jiles; "let op, komt zo de volgende; 'waar'"
Maar nee, die kwam niet. Wel een sms met; "komen jullie hierheen?" Ach, waarom niet?
De uitleg kwam met een geforward smsje van Michael; "bring everything up, we will meet at the Goul du Pont". Lekker is dat, waar zit die Goul dan?

Michael gebeld, die zat nog thuis in Mannheim (!) en vertelde ons dat we naar Bourg st. Andeol moesten. Nou, eerst maar even de auto aan de kant zetten en kijken waar die Bourg st. Dinges is. Bleek nog zo'n 90 km rijden te zijn, viel mee. Daar aangekomen Hervé ontmoet en een hotel geregeld. Heel wat anders dan kamperen bij min zoveel.

Vrijdag 21 februari

Op vrijdag naar de cave gereden, bleken er twee te zijn midden in het dorpje. Auto uitgeladen en spullen opgebouwd. Tegen 13.00 kwamen de anderen aan die in de Gourneyras al de kabelbaan hadden opgebouwd, het zicht in de grot gechecked en kabelbaan weer hadden afgebroken. Jiles en ik lagen toen al in het water om samen met Herve enkele decoflessen voor Reinhard en Michael te plaatsen.

De grot was kleiner dan de anderen die ik tot nog toe bedoken heb. Dus niet scooteren, maar zwemmen. Ongeveer 150 meter tunnel van 9 tot 18 meter diepte aflopend, dan een schacht naar 45 meter en dan? Volgende keer verder kijken. Bij bovenkomst stond Brus klaar met de vraag of we zijn flessen ook wilden deponeren. Uiteraard, zo gezegd zo gedaan.

De rest heeft 'voor zichzelf' gedoken in de Goul de Tannerie, de andere grot in het dorpje. Dat is een 600 meter lange tunnel met aan het eind een verticale schacht.

's Avonds gezamenlijk eten en een kleine briefing gekregen. Reinhard en Michael hadden er al op gerekend dat de Gourneyras niet zou doorgaan en hadden een plan B gemaakt. In de Goul du Pont ligt het einde van de lijn op 153 mtr. diepte. Reinhard en Michael hadden gas gemixed; 8/85 trimix, bruikbaar tot 200 mtr... (tot 200 meter op de RB80, tot 160 meter op open circuit) Ze wilden de lijn dus ietsje verlengen. Zonder scooters, want Reinhard was bang dat die op zo'n diepte zouden imploderen.


Grotduiken in Frankrijk Grotduiken in Frankrijk Grotduiken in Frankrijk Grotduiken in Frankrijk Grotduiken in Frankrijk Grotduiken in Frankrijk
Grotduiken in Frankrijk Grotduiken in Frankrijk Grotduiken in Frankrijk Grotduiken in Frankrijk Grotduiken in Frankrijk Grotduiken in Frankrijk
Grotduiken in Frankrijk Grotduiken in Frankrijk Grotduiken in Frankrijk Grotduiken in Frankrijk Grotduiken in Frankrijk Grotduiken in Frankrijk
Grotduiken in Frankrijk Grotduiken in Frankrijk Grotduiken in Frankrijk Grotduiken in Frankrijk Grotduiken in Frankrijk Grotduiken in Frankrijk
Grotduiken in Frankrijk Grotduiken in Frankrijk Grotduiken in Frankrijk Grotduiken in Frankrijk Grotduiken in Frankrijk Grotduiken in Frankrijk
Grotduiken in Frankrijk Grotduiken in Frankrijk Grotduiken in Frankrijk Grotduiken in Frankrijk Grotduiken in Frankrijk Grotduiken in Frankrijk

Zaterdag 22 februari

's Morgens vroeg opgestaan, ontbijt en naar de grot. Daar de grot midden in het dorp ligt, kon er niets blijven liggen 's nachts. Daarom moest 's morgens alles nog worden opgebouwd. Werd iets later dan gepland, maar uiteindelijk gingen Reinhard en Michael dan toch onder met een enkele RB80 rebreather.

Op 120 meter diepte werd de duik echter door materiaal pech afgebroken. De automaat van Michael's bottomgas stage had vermoedelijk een te hoge middendruk, waardoor de rebreather ging freeflowen. Michael had op dat moment nog 100 bar in zijn stage, Reinhard nog 200.

Volgens de planning keken we ieder uur of ze al op de 45 meter stop waren aangekomen, bleek na twee uur zo te zijn. Na een korte deco (na een duik naar 120 meter diepte) kwamen ze de grot weer uit. Brus en Herve waren ook met hun RB80's een zijtunnel gaan verkennen op 80 meter diepte en kwamen na 20 minuten bodemtijd ook weer boven. Ook materiaal pech. Shit happens.

Na support te hebben gegeven voor deze twee teams, zijn Jiles en ik nog gaan duiken met Wido als surface manager. Daarna zijn Jiles en Wido nog de Goul de Tannerie in geweest voor een duikje van 89 minuten. Ik kon helaas vanwege een opspelende verkoudheid niet meer mee. Volgende keer beter zullen we maar zeggen.

's Avonds bij het eten de eindbriefing, waarbij Reinhard vertelde dat de grot in het diepe stuk ZEKER scooterbaar is. Om te zorgen dat de kunstof scooters niet imploderen gaat hij dan ook aluminium scooters bouwen. Er moet dan tevens een habitat worden geplaatst, er is echter geen plafond om hem tegen te plaatsen en op de bodem ligt grind. ...Maar hier is ook een oplossing voor gevonden. Oftewel, we komen hier nog een keer terug. :-)

Na een zeer voorspoedige thuisreis (1100 km in 8,5 uur) lekker op de bank uitgehangen...

Gertjan

Meer informatie over dit project is te vinden op de website van de EKPP.


Terug naar Evenementen Terug naar Evenementen
Print deze pagina
Print deze
pagina