Goul du Pont - Februari 2003
Op 20 februari zijn Wido van de Langemheen, Jiles
Verhoef en Gertjan Verhoef afgereisd naar Goul du Pont in Frankrijk, om
daar mee te werken als supportduiker bij een grotduik project van de EKPP.
Hier werd door Reinhard Buchaly en Michael Waldbrenner een poging gedaan
om lijn toe te voegen aan de bestaande lijn die ligt tot 150 meter diepte.
Dit is Gertje's verslag van een weekend grotduiken.
Donderdag 20 februari
We waren al een aantal uur aan het rijden en waren rond 19.00 net voorbij
net voorbij Lyon, toen we een sms ontvinden van Wido; "wat doen jullie?"
Wij lekker melig, antwoorden; "zitten". Ik zeg tegen Jiles;
"let op, komt zo de volgende; 'waar'"
Maar nee, die kwam niet. Wel een sms met; "komen jullie hierheen?"
Ach, waarom niet?
De uitleg kwam met een geforward smsje van Michael; "bring everything
up, we will meet at the Goul du Pont". Lekker is dat, waar zit die
Goul dan?
Michael gebeld, die zat nog thuis in Mannheim (!) en vertelde ons dat
we naar Bourg st. Andeol moesten. Nou, eerst maar even de auto aan de
kant zetten en kijken waar die Bourg st. Dinges is. Bleek nog zo'n 90
km rijden te zijn, viel mee. Daar aangekomen Hervé ontmoet en een
hotel geregeld. Heel wat anders dan kamperen bij min zoveel.
Vrijdag 21 februari
Op vrijdag naar de cave gereden, bleken er twee te zijn midden in het
dorpje. Auto uitgeladen en spullen opgebouwd. Tegen 13.00 kwamen de anderen
aan die in de Gourneyras al de kabelbaan hadden opgebouwd, het zicht in
de grot gechecked en kabelbaan weer hadden afgebroken. Jiles en ik lagen
toen al in het water om samen met Herve enkele decoflessen voor Reinhard
en Michael te plaatsen.
De grot was kleiner dan de anderen die ik tot nog toe bedoken heb. Dus
niet scooteren, maar zwemmen. Ongeveer 150 meter tunnel van 9 tot 18 meter
diepte aflopend, dan een schacht naar 45 meter en dan? Volgende keer verder
kijken. Bij bovenkomst stond Brus klaar met de vraag of we zijn flessen
ook wilden deponeren. Uiteraard, zo gezegd zo gedaan.
De rest heeft 'voor zichzelf' gedoken in de Goul de Tannerie, de andere
grot in het dorpje. Dat is een 600 meter lange tunnel met aan het eind
een verticale schacht.
's Avonds gezamenlijk eten en een kleine briefing gekregen. Reinhard en
Michael hadden er al op gerekend dat de Gourneyras niet zou doorgaan en
hadden een plan B gemaakt. In de Goul du Pont ligt het einde van de lijn
op 153 mtr. diepte. Reinhard en Michael hadden gas gemixed; 8/85 trimix,
bruikbaar tot 200 mtr... (tot 200 meter op de RB80, tot 160 meter op open
circuit) Ze wilden de lijn dus ietsje verlengen. Zonder scooters, want
Reinhard was bang dat die op zo'n diepte zouden imploderen.
Zaterdag 22 februari
's Morgens vroeg opgestaan, ontbijt en naar de grot. Daar de grot midden
in het dorp ligt, kon er niets blijven liggen 's nachts. Daarom moest
's morgens alles nog worden opgebouwd. Werd iets later dan gepland, maar
uiteindelijk gingen Reinhard en Michael dan toch onder met een enkele
RB80 rebreather.
Op 120 meter diepte werd de duik echter door materiaal pech afgebroken.
De automaat van Michael's bottomgas stage had vermoedelijk een te hoge
middendruk, waardoor de rebreather ging freeflowen. Michael had op dat
moment nog 100 bar in zijn stage, Reinhard nog 200.
Volgens de planning keken we ieder uur of ze al op de 45 meter stop waren
aangekomen, bleek na twee uur zo te zijn. Na een korte deco (na een duik
naar 120 meter diepte) kwamen ze de grot weer uit. Brus en Herve waren
ook met hun RB80's een zijtunnel gaan verkennen op 80 meter diepte en
kwamen na 20 minuten bodemtijd ook weer boven. Ook materiaal pech. Shit
happens.
Na support te hebben gegeven voor deze twee teams, zijn Jiles en ik nog
gaan duiken met Wido als surface manager. Daarna zijn Jiles en Wido nog
de Goul de Tannerie in geweest voor een duikje van 89 minuten. Ik kon
helaas vanwege een opspelende verkoudheid niet meer mee. Volgende keer
beter zullen we maar zeggen.
's Avonds bij het eten de eindbriefing, waarbij Reinhard vertelde dat
de grot in het diepe stuk ZEKER scooterbaar is. Om te zorgen dat de kunstof
scooters niet imploderen gaat hij dan ook aluminium scooters bouwen. Er
moet dan tevens een habitat worden geplaatst, er is echter geen plafond
om hem tegen te plaatsen en op de bodem ligt grind. ...Maar hier is ook
een oplossing voor gevonden. Oftewel, we komen hier nog een keer terug.
:-)
Na een zeer voorspoedige thuisreis (1100 km in 8,5 uur) lekker op de bank
uitgehangen...
Gertjan
|