DIR-NL wrakduiktrip

Op zaterdag 31 juli 2004 werd door leden van de DIR-NL nieuwsgroep de Aquila afgehuurd voor een wrakduiktrip op de Noordzee. Op het programma stonden twee duiken op de Scott en de Aboukir. Pieter Hilkemeijer was één van de deelnemers en dit is zijn verslag:


Zaterdag 31 juli was het dan eindelijk zover: de eerste DIR-only wrakduiktrip in Nederland is een feit.

Het idee om een boot te charteren om zo met een groep DIR duikers te gaan wrakduiken speelde al een tijdje door het hoofd van Arno Mol. Maar waarom nou niet gewoon met elke willekeurige groep wrakduikers of charter boot de noord zee op? Nou dit kunnen we in twee woorden duidelijk maken en die woorden zijn veiligheid en team-diving. Binnen het DIR systeem staat de veiligheid en het duiken in een goed getraind team hoog in het vaandel.

Het idee is dus geboren, nu alleen nog een boot. Ons oog viel uiteindelijk op de Aquila, een kotter van 22m lang en 6m breed en voorzien van alle veiligheidsmiddelen en voorzieningen voor de inner mens. Zaterdag de 31e was de eerste trip gepland en deze was dan ook snel volgeboekt!

De weersvooruitzichten voorspelden warmte en weinig wind. Op vrijdag tijdens de lunch nog even nieuwsgierig naar de website van Rijkswaterstaat gekeken. Ook dat zag er goed uit. Vrijdagavond om halfzeven kwam het verlossende mailtje van Arno. De trip gaat door. Dat is mooi. We worden op zaterdag om achtuur aan boord van de Aquila verwacht. Dat betekent dat de duikspullen klaargemaakt kunnen worden zodat er morgenochtend vroeg direct vertrokken kan worden.

Bij aankomst om halfacht blijken Bart, Roy en Erwin ook al aanwezig te zijn. De bemanning van de Aquila is nog nergens te bekennen. Erwin en ik kennen de weg op de Aquila van de vorige trip. We beginnen met het uitladen van de auto's en het plaatsen van de duikspullen aan boord. Langzaam aan hebben meer duikers de Aquila gevonden. De dubbelsets werden naar de boot gebracht met steekwagentjes een kruiwagen en zelfs een box van overtoom. Daar konden zelfs drie dubbelsets in vervoerd worden! Robert loopt stoer met zijn dubbelset op de rug door de haven. Hij heeft niets anders nodig bij het transport dan zijn backplate. Er gaan zelfs drie workmates aan boord. Niet zoals omstanders grappig opmerken: 'Gaan we klussen jongens?', maar om een goede plek te creëren om de sets om te hangen. Het transporteren van de duikspullen verliep snel en efficiënt en was dus zo gepiept. Er is nog voldoende tijd om de set op te bouwen voordat we vertekken.

Iedereen is inmiddels aanwezig en de duikteams zijn als volgt:

  • Theo Thonissen, Hens van Oeveren, Dick Nas
  • Robert Leenen, Gertjan Verhoef
  • Nico Oosterwijk, Alex Marcu
  • Roy van Ginkel, Bart Adema
  • Arno Mol, Erwin Koekoek, Pieter Hilkemeijer
Zodra de trossen los zijn, komt Paula vragen naar onze identiteitspapieren. Deze moeten ingeleverd worden en zullen in de kluis gelegd worden. Hiermee kunnen we voorkomen dat de douane ons bij een controle aanziet voor een groep bootvluchtelingen?!...

Bij het verlaten van de haven zien we dat de omstanigheden perfect zijn; lekker veel zon, nauwelijks golven en een zacht briesje. Op weg naar de eerste duikplaats kunnen we hier dus van genieten.

Na een tijdje varen roept crewlid Ton van Moll ons bijeen op het voordek voor de briefing. De eerste duik zal om ongeveer 13:00 op de HMS Scott zijn. We krijgen verhalen te horen over het zinken van de schepen en bergen van materiaal. Het wrak ligt op ongeveer 25 meter. Na de briefing wordt de tijd nuttig gebruikt om de duikplanning door te nemen.

We arriveren ruim op tijd op de plaats van bestemming. Vakkundig gebruikt Willem de fish-finder en een zoekpatroon om de precieze locatie van het wrak te vinden. Wanneer het wrak gevonden is laat hij de scheepshoorn klinken en gooit Ton het anker voor de afdaallijn met de boei over boord. Willem zoekt een goede positie om met de Aquila voor anker te gaan. Een extra lijn zal de Aquila met de afdaallijn verbinden. Deze lijn zal door ons gebruikt worden om bij de afdaallijn te komen.

Inmiddels ligt naast de Aquila een tweede schip; de Adriana. Ook daar aan boord maakt men zich klaar voor de duik.

De duikteams van de Aquila maken gebruik van de workmates om de dubbelsets om te hangen. We spingen het water in en zwemmen langs de lijn naar beneden. Het zicht is goed en we kunnen het wrak al snel zien liggen. Bij het anker maken we de reel aan het wrak vast en gaan 'op pad'. Al snel zien we dat de andere teams ook hun lijnen aan het leggen zijn. Het wrak is mooi begroeid en zit vol met vis. Even later zien we ook de duikers van de Adriana op het wrak.

Het laatste team (Robert en Gertjan) schiet het anker naar boven met behulp van een hefballon. Hier hebben ze hun spool aan bevestigd en ze hangen onder de boot op hun stops. Ze hebben 40 minuten bodemtijd gemaakt en maken een rustige opstijging. De stroming begint behoorlijk op te komen, maar iedereen is weer snel aan boord.


Wrakduiken op de Noordzee Wrakduiken op de Noordzee Wrakduiken op de Noordzee Wrakduiken op de Noordzee Wrakduiken op de Noordzee Wrakduiken op de Noordzee
Wrakduiken op de Noordzee Wrakduiken op de Noordzee Wrakduiken op de Noordzee Wrakduiken op de Noordzee Wrakduiken op de Noordzee Wrakduiken op de Noordzee
Wrakduiken op de Noordzee Wrakduiken op de Noordzee Wrakduiken op de Noordzee Wrakduiken op de Noordzee Wrakduiken op de Noordzee Wrakduiken op de Noordzee
Wrakduiken op de Noordzee Wrakduiken op de Noordzee Wrakduiken op de Noordzee Wrakduiken op de Noordzee Wrakduiken op de Noordzee Wrakduiken op de Noordzee


Op naar de tweede duik welke gepland is op de HMS Aboukir. Tijdens de vaart naar de duikstek zien we in de verte iets dat op een witte muur lijkt. Mist of regen...? Snel de onderpakken maar opbergen. Het blijkt uiteindelijk dichte mist te zijn.

Het zal spannend worden of de lucht zal opklaren voor de tweede duik. Wanneer we om een uur of zes al een tijdje op de duikstek zijn en de mist is nog steeds niet weggetrokken, wordt het besluit genomen om de duik niet te maken. Bij een vrije opstijging is de kans te groot dat je niet meer vanaf de boot gezien wordt.

We kunnen de rest van de duikspullen ook aan inpakken. Op de terugweg wordt er nog druk gepraat op het bovendek. Zodra we in de haven zijn, kunnen we beginnen met het inpakken van de auto's. Hierna krijgen we een afscheidsdrankje van Willem en Paula aangeboden.

Er wordt besloten om nog even wat te gaan eten. Aangezien het al tien uur geworden is, hopen we dat we nog iets fatsoenlijks te eten kunnen krijgen. Een deel van de groep gaat voor een vette hap bij het 'vispaleis' in de haven. Ze willen graag snel weer op huis aan en hebben geen tijd om nog te dineren. We zien kibbeling en friet over de toonbank gaan. Met een groepje van zes gaan we nog een biefstuk eten in een eetcafé aan de haven.

Als laatste wil ik namens de groep de Aquila en haar crew bedanken voor een zeer geslaagde trip. Hopelijk is dit het begin van een goede samenwerking. Voor dit seizoen zijn er nog 5 trips geboekt en ook volgend seizoen staat de Noordzee weer op het menu voor de leden van DIR-NL.

Groet,

Pieter


Terug naar Evenementen Terug naar Evenementen
Print deze pagina
Print deze
pagina