GUE Cave1 opleiding
| In september 2004 was GUE instructeur Chris le Maillot vanuit Mexico naar Frankrijk gekomen om een GUE Cave1 opleiding te geven aan David Dwinger, Mark Snelling en JanJaap Zeiger. Tom Karch was Chris' assistent. Dit is David's verslag: |  |
Verslag GUE Cave 1 class 6 September – 10 September 2004 Lot, Dordogne Frankrijk
Zaterdag 4 september
Nadat we eindelijk een manier hebben gevonden om alle spullen die we nodig hadden voor onze cursus in de auto te proppen.(8 dubbelsets en verder drie complete uitrustingen), vertrekken we veel te laat uit Amsterdam. De rit naar de Dordogne verliep heel voorspoedig, nadat we een uur hadden verloren in België. Volgens Mark vanwege mijn navigatie skills... Mark is een goede vriend van me met wie ik regelmatig train in de Vinkeveense plassen. Uiteindelijk om half elf aangekomen in het dorpje Cajarc, waar Jan Jaap ons opwachte om ons het laatste stukje voor te gaan. JanJaap is een PADI opleiding Director die sinds begin dit jaar bezig is met DIR duiken en de derde cursist voor deze cursus. Aangekomen stond er een lekker hapje voor ons klaar gemaakt door Dago, de vriendin van Tom Karch. Zij zou de verdere week voor het eten zorgen. Ze was daar met haar dochtertje Karla en Enzo de ‘geflipte hond’ hij heeft de gehele week gefixeerd naar een stok gekeken in de hoop dat iemand deze zou weggooien. Zoals we later hoorden is Enzo echt van het padje af...Zondag 5 september
Vroeg wakker geworden en naar beneden voor een ontbijtje. Instructeur Chris le Maillot ontmoet die met Tom zou gaan duiken vandaag om nog wat grotten te bekijken die we voor de cursus zouden gaan gebruiken. Wij met z’n drieen naar Gouffre de Lantouy, op vijf minuten afstand van het huis, om daar een check duikje te maken. Een prachtige pool tenmidden van een soort bos, azuurblauw water, heel helder en steenkoud. Zo merkten we later dat aangename temperaturen in de grotten in Frankrijk er zowieso niet zijn.. .Kort duikje want we wilden ons gas sparen voor de cursus. Terug bij het huis de spullen laten drogen en een beetje rondgehangen tot we zouden gaan beginnen met de theorie. Eerst hebben we ieder verteld waarom we deze cursus wilden volgen en werd het ingevulde papierwerk doorgenomen. Daarna de eerste start van de zeer intressante theorie, over hoe grotten ontstaan, limitations van een cave1 duiker, waarom ´rule of thirds´ niet altijd voldoende is, etc, heel leerzaam. Ook werd ons verteld dat de zogenaamde “rule of sixt” voor een Cave1 duiker niet meer wordt toegepast, maar nu met een maximum van 35 bar wordt gewerkt om de duiker niet te veel te beperken, waardoor hij eerder geneigd zou zijn om de regels te breken.Maandag 6 september
Dag begonnen om 7 uur met ontbijt en theorie in de tuin, lijn leggen en lijn procedures, toch nog best veel informatie, die we nog veel zouden oefenen de hele week. Om een uurtje of drie dan eindelijk de eerste grotduik! In de Ressel, een grot die begint in de rivier de Célé, voor elke duik moet er een vast ritueel worden afgewerkt, equipment check, plan, en een valve en s-drill. Dit verliep nog niet al te soepel, we hebben er 27 minuten over gedaan om deze simpele drills met een team van drie te doen.... dit zou vele malen beter moeten willen we nog gas over houden voor een duik! De eerste duik was overweldigend! Je zwemt vanaf een klein plaatsje waar je de rivier in gaat een meter of 60 de rivier op waar een dun lijntje aan een boom is geknoopt en de rivier in verdwijnt. Het zicht de eerste drie meter is ongeveer 10cm, totdat je plotseling van het ene op het andere moment in kristal helder water zwemt! Je ziet de bodem van de rivier en de opening van de grot en de intense zwartheid daarbinnen. Het moment dat je daar je 18watt HID in schijnt knalt de schoonheid je tegemoet. Er is een enorme aantrekkingskracht om er in te zwemmen en te ontdekken wat er verderop te zien is. Chris was team captain op deze duik, hij wilde eerst alle finkicks van ons zien, de tunnel van de Ressel is groot genoeg om hier rondjes met 5 man (Tom was ook bij elke duik mee) in te zwemmen in te zwemmen. We zijn tot 40 meter penetratie gekomen toen we onze eerste grotduik beeindigden met het beroemde ‘thumps up’ signaal. Bovengekomen vroegen we ons af wat die enorme herrie af en toe was, die we hoorde. Het leek wel of er een vrachtwagen op een weg boven ons reed. Dit waren onze luchtbellen tegen het plafond! De tweede duik begon met Mark als team captain, David tweede en JanJaap in de ‘rockingchair’. Limieten waren gesteld op 35 bar, 10 minuten en 14 meter. Als een van de team leden één van de limieten bereikt dan wordt de duik beeindigd. We keken onze ogen uit en genoten van de prachtige tunnel en bizarre vormen die we om ons heen zagen. Op negen minuten vond ik het mooi geweest (na al zes keer te hebben gekeken of ik al een limiet had bereikt) en gaf het ‘thumps up’ signaal. Vlak daarna werd het ineens donker achter me... de cursus was begonnen... Na een shuffle van de teamorder volgde al snel de tweede én derde lightfailure, zodat we allemaal op onze backup lampen naar buiten zwommen. Geweldige ervaring! Boven een debriefing over het tempo, of beter het gebrek daaraan en de communicatie (veel te veel). De avond doorgebracht met meer theorie over de cave enviroment, de verschillende soorten caves die er zijn, hazards en soorten silt etc. Ook moesten we nog onze spools voorzien van een knoop om de 1,5 meter, een fijn werkje. Om 23:00 uur compleet gesloopt het bed in en dit was nog maar dag één...Dinsdag 7 september
Om half acht stonden we in de tuin alle bomen en uitstekende voorwerpen aan elkaar te verbinden om op deze manier ons lijnleggen te oefenen. Ik vroeg me af wat de twee heren die het huis verhuurden, en die zelf in het aangrenzende huis wonen, wel niet moesten denken van ons; vijf volwassen kerels die met een dun nylon draadje al hun bomen mishandelen?! Daarna vertrokken naar Gouffre de Lantouy, voor meer openwater drills en skills. Lijn leggen, volgen in team, volgen zonder masker. Iets wat niet heel lekker was in 12 graden water. Na een beetje opgewarmd te zijn vertrokken we naar de Ressel. Weer 2 duiken, waarin wederom alle lampen uitgingen en zelfs mijn beide scouts werden gestolen. Er werd nu ook deco toegevoegd aan het duikplan. Weer een mogelijkheid voor Chris om vanalles uit te halen. Bij de tweede duik kregen we ook onze eerste out of gas situatie. Ik had nog een kleine miscommunicatie met Chris want ik dacht dat hij bedoelde dat hij geen gas meer had, maar met een boze blik en een wegwuifend handje werd me duidelijk dat dat wel mee viel. Toch weer spannend om te zien hoe je buddys reageren als je in de grot op ze afkomt voor de eerste keer, zonder een automaat in je mond en zwaaiend met je lamp. Wederom een avondvullend programma met barbeque, Enzo met z’n stok en theorie over accident analyses van o.a. Sheck Exley, de schrijver van het zeer bekende boekje Basic Cave Diving - Blueprint for Survival.Woensdag 8 september
Om half acht in de ochtend bij de Gouffre de Lantouy, voor wederom lijnskills. Erg lange en leuke/intressante duik, veel geleerd over teamwork en communicatie met gesloten ogen en touch contact. Naar de Ressel voor drie duiken, waarin elke keer steeds iets meer “mis ging”; lampen die kapot gingen, valves die begonnen te blazen, out of gas situaties. Het is duidelijk aan het worden dat de taskloading zijn effect heeft. Er worden achteraf gezien hier en daar rare keuzes gemaakt, waar we achteraf natuurlijk veel van leren. Bij de derde duik was Mark weer team captain, David twee en JanJaap drie. Voor het eerst hadden we er stevig de pas in en letten we tegelijkertijd nog op om de grot goed te “lezen”. Dit voornamelijk om in geval van een lost line, de grot te herkennen en op die manier je weg terug te vinden. Eindelijk kwamen we dan voorbij de “ristrictie”, waar we alle voorgaande duiken steeds niet voorbij kwamen ivm het bereiken van een limiet. Na een stukje zwemmen schoot Mark ineens rechts omhoog en volgde de lijn.....alleen zag ik echter om de hoek een andere lijn lopen die wel de zelfde kleur was als de lijn die we oorspronkelijk volgde... Duimpjes omhoog dan maar weer! Eénmaal boven vertelde Mark dat hij in volle overtuiging de juiste lijn volgde en graag wilde zien wat die heen liep. Maar goed, één van de limieten is geen 'T’s', dus dat moeten we later maar eens gaan bekijken. Trots waren we toen we hoorde dat die T ongeveer 180 meter de grot in zwemmen is. Als je denkt aan die kilometers die de EKPP en WKPP doen valt het natuurlijk in het niets, maar alles bij elkaar vond ik het allemaal best een prestatie! Heerlijk in de tuin gezeten voor het eten en theorie over navigatie en bepaalde manieren van lijnleggen in de grotten en waarom sommige lijnen in de grotten niet verbonden zijn. Heel leerzaam allemaal. Nu op de derde dag begon het team steeds beter samen te werken en werd het vele duiken langzaam aan steeds beter. Wel werd het lichamelijk steeds zwaarder leek het wel, het zeulen met de flessen over kleine zandpaadjes, heuvel op, heuvel af... de grote verschillen in temperatuur (‘s morgens fris, ‘smiddags heet, water weer koud..) Tijd om de volle 6,5 uur nachtrust die we kregen per nacht te gebruiken.... |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Donderdag 9 september
Vandaag zouden we de dag beginnen met de zwemtest, maar helaas was het zwembad nog dicht. Hierdoor hadden we eindelijk de tijd om een normaal kopje koffie te drinken in een cafétje in het dorp. De zwemtest maar uitgesteld tot eind van de dag. Eerst zouden we naar een nieuwe grot gaan, de Landenouse. Een grot die langs de kant van de weg begint onder in een waterresevoir. Om daarin te komen moet je wel je dubbelset naar beneden takelen. Het water begon in ons geval zo’n zes tot acht meter onder de rand van het reservoir. Van bovenaf zag het eruit alsof je in een vies slootje springt, de bovenste laag was bedekt met troep, een dooie muis, een waterslang(!) en allerlei rotzooi. Daaronder was het water heel helder, wat weer een rare gewaarwording was. Wel ging er iets mis met mijn inflator waardoor we in totaal een uur stil hebben gelegen in het water, terwijl Chris meerdere malen de trap op ging om spullen te halen uit de auto’s. Na een hoop verwensingen richting hemel, kwam het er toch nog van; de duik begon. Na de verplichte drills en procedures, vertrokken we richting bodem van de bak, waar we plotseling aan de ingang kwamen bij het helderste water wat ik ooit heb gezien, ter vergelijking; ik moest soms echt concentreren op mijn ademhaling om te beseffen dat ik onder water was! Een kleine ingang was het wel, in mijn beleving voelde ik mijn knieen de stenen aanraken, en tegelijkertijd hoorde ik mijn tanks tegen het plafond schrapen.. eenmaal binnen wordt het snel veel groter en kom je in een grot die het tegenovergestelde is van de Ressel. Deze grot is veel “vrouwlijker” dan de Ressel, met al zijn rechte brokken steen en hoekige kanten. Hier lijkt alles ronde vormen te hebben, prachtige kleibanken aan de zijkanten ( waar helaas een aantal mensen met vingers in hebben zitten tekenen) en hele mooie 'cracks' in het plafond, waar je dan weer een kamer of tunnel boven zag lopen. Tientallen meters de grot in is er links van de lijn een luchtbel tegen het plafond waar ik mijn lamp in scheen. Dit gaf een heel bijzonder effect vanwege de weerkaatsing van het licht in de grot. Het leek erop alsof je een soort van watergolfjes kon zien in de grot. Moeilijk uit te leggen maar van een bijzondere schoonheid. De duik werd gedraaid op tijd en meteen daarna begon het met de light failures en zelfs een lost buddy deze keer. Mark klaagde achteraf dat hij het lang vond duren totdat we hem hadden gevonden, maar wij vonden dat wel meevallen. Hij voelde zich waarschijnlijk gewoon alleen in het donker... Tijdens deco gebeurde er nog van alles, zoals valve failures, deco zonder masker, etc. Tweede duik hier ook geweldig, maar Chris eindigde onze penetratie door mijn lamp uit te zetten. Achteraf vertelde hij dat z’n pak lekte en hij het steenkoud had gekregen. Toen kwam de oefening om na 2,5 uur in het water te heben gelegen de trap op te klimmen (loodrecht omhoog) met D12 op de rug. Leuk einde van de duik... Bij terugkomst in het dorpje toch nog de zwemtest gedaan, was meer ontspanning na deze duik. Daarna nog lostline drills in de tuin gedaan met ogen dicht, struikelend over stoelen en bijna vallend in het riviertje dat door de tuin liep. Theorie over stress, gas managment etc, totdat we allemaal wazig begonnen te kijken en naar bed mochten.Vrijdag 10 september
De laatste dag.. de dag begonnen met een duik in de Gouffre de Lantouy, ditmaal echt in de grot zelf. Chris deelde ons team in tweeen omdat deze grot nauw en heel laag is, hij wilde hem alleen laten zien ivm de eisen die GUE steld aan het minimum aantal grotten. Als eerste team Chris, David en Mark, we kwamen al heel snel op 20 meter diepte, wat een turnpoint was voor ons en Chris gebaarde mij om in te reelen. Tijdens onze weg terug drukte Chris steeds mijn inflator in, eerst dacht ik dat hij zich verveelde ofzo, maar ik moest steeds weer luchtdumpen, lijn strak houden en doorzwemmen naar decodiepte. Weer werd mijn inflatorknop ingedrukt, ditmaal gebaarde ik naar Mark dat mijn inflator kapot was (had eindelijk door dat Chris met een simulatie bezig was), ik had dit moeten oplossen door de inflatorslang los te halen, maar daar werd ik me te laat van bewust. Toch heeft tegen het plafond gedrukt worden ook wel iets...toen simuleerde Chris nog dat er percolatie was, (vallende stukjes sediment van het plafond)door een stuk rots op mijn manifold te plaatsen. Middelvinger opsteken naar de instructeur was misschien niet het beste idee, want we kregen er meteen een valve failure achteraan bij Mark.. leuke duik en goed om te weten er tegen te kunnen als het allemaal wat kleiner en nauwer om je heen wordt. Tweede team het water in en die kwamen ook weer snel terug, ditmaal met het stuk rots nog tussen de manifold! Ook hebben we hier in de pool nog emergency drills gedaan, hoe je een bewusteloze duiker weer omhoog krijgt. Leuke oefening, hebben dit ook gehad bij mijn tech1 en dit ging dan ook vele malen beter. Voor de laatste duiken richting Ressel, hier zouden we de lostline drill gaan doen. Echt een hele leuke en waardevolle oefening. Hoewel je denkt dat je hem op zicht alleen wel terug zou kunnen vinden als het zicht goed is in de cave, leer je dat snel af, als je weet waar hij moet lopen en je ziet hem gewoonweg niet omdat ie op een klein platje ligt of iets dergelijks. Alle lampen waren weer uit en je mocht alleen je scout gebruiken, buddy’s klappertandend verder terug in de grot, aan de lijn omringd door niks dan zwart. Ogen open of dicht het maakt niets uit! De allerlaatste duik werd gedaan en we bereikten weer de T. Eénmaal omgedraaid gingen alle lampen uit en mochten we geen backups gebruiken. De middelste (Mark) ging OOG en kwam bij mij gas halen (laatste man) dus moesten we ongeveer 100 meter zwemmen, in touch contact, handen op de lijn, gas delend en ogen dicht... een geweldige duik! Doodop, voldaan, en met een nieuwe liefde, kwamen we het water uit. Terug naar huis om te eten en examen te doen, dit bestaat uit 85 vragen en is goed te doen. Chris had zelf een map voor iedere cursist meegenomen met allerlei tekst en extra informatie. De theorie lessen worden op een zeer duidelijke manier gegeven en er wordt heel veel aandacht geschonken aan kleine details. Het gehele examen werd doorgesproken en kregen we daarna het gesprek met Chris over het verloop van de cursus en de uitslag. Om het brevet uiteindelijk te krijgen moet Mark nog één dag terugkomen. JanJaap moet zelfs nog drie dagen terugkomen. Het is in vele opzichten een geweldige cursus geweest, maar ook lichamelijk en geestelijk heel zwaar. Het voordeel van een compleet team dat al meerdere malen met elkaar heeft geoefend hadden wij niet, hoewel Mark en ik wel regelmatig met elkaar duiken. We hebben allemaal heel veel vooruitgang geboekt in de loop van de week. Ik ben er na twee GUE cursussen wel achter dat met een team beginnen een grote waarde heeft. Je kan meer concentreren op de fouten en de ontwikkeling van het aangeleerde, i.p.v. je langer bezig te houden met basisvaardigheden.David Dwinger
Als je meer informatie wil over de Global Underwater Explorers, ga dan naar www.gue.com.
