GUE Instructor Training Course
In april 2005 is Gertjan
Verhoef afgereisd naar Egypte, om daar deel te nemen aan een instructeursopleiding
van GUE.
Gertjan is al vanaf begin 2000 betrokken bij DIR-NL
en de promotie van DIR in Nederland. Sinds 2002 duikt hij als supportduiker
bij de EKPP
en is daarom regelmatig in de Franse grotten te vinden. In het verleden
was Gertjan al duikinstructeur bij een andere organisatie, maar nu
wil hij instructie gaan geven volgens het Doing It Right systeem en
dan is er maar één optie: de Global
Underwater Explorers.
Dit is zijn verslag van de twee weken durende training:
Woensdag 6 april 2005 |
 Gertjan Verhoef |
Om niet onvoorbereid aan de ITC te beginnen, besloten om een dag van tevoren alvast uit te loden. Daartoe aangemeld voor de dagelijkse trip naar één van de eilanden voor Hurghada, Small Giftun deze keer. Met 6 kilo lood op een gordel en de complete DIR-setup in mijn 7mm natpak te water gegaan voor de eerste duik. Enkele andere deelnemers aan de ITC waren ook al aangekomen, zodat ik de duik met DIR-buddy's kon maken. Aan het begin van de duik voelde ik het al, 6 kilo was teveel… De duik was een driftduik langs de "drop-off" van Small Giftun. Enkele leuke dingen gezien, niets schokkends. Na de lunch, de tweede duik gemaakt achter een rifpilaar en enkele skills gedaan. Aan het einde van de duik, met bijna lege tanks onder de boot, samen met de anderen gekeken hoeveel lood ik nu echt nodig heb. Dit bleek verrassend genoeg 0 kilo te zijn, vandaar dat ik me te zwaar voelde. Na terugkeer in het duikcentrum, omgekleed in mijn droogpak en 200 gram onderpak en de 6 kilo lood om te kijken hoeveel ik met dit pak nodig had. De 6 kilo bleken nu wel noodzakelijk, ook al heb ik een hekel aan loodgordels. Ik gaf er de voorkeur aan om de ITC in mijn droogpak te doen, daar zou ik thuis immers ook in duiken. Na een strooptocht door het duikcentrum op zoek naar softlood of een V-weight, vonden we alleen loodblokken. Hoe zouden we dat op kunnen lossen? Bob Sherwood, een GUE instructeur uit New York zou de volgende dag uitkomst bieden...
Donderdag 7 april 2005
Om 9:00 zou het dan eindelijk beginnen! Een beetje opgewonden en toch wel zenuwachtig naar het klaslokaal. Daar had zich al een hele groep verzameld; 5 GUE staf leden: Jarrod Jablonski,
David
Rhea,
Bob
Sherwood,
Richard
Lundgren
en Mario
Arena,
12 ITC deelnemers en 2 IE kandidaten.
Na een korte voorstelronde nam Jarrod het woord
en gaf een korte inleiding van de cursus en wat we konden verwachten.
Ondertussen deelde David Rhea een agenda uit voor de komende twee weken.
Om 10:00 riep Jarrod iemand naar voren en zei simpel;
"geef maar een les over buoyancy and trim, je hebt daar 10 minuten
voor". Oeps. Deze zogenaamde "impromptu" lessen gingen
de hele morgen door.
's Middags na de lunch nam David het woord en nam met ons allen de GUE
standards (pdf)
door, de zogenaamde "GUE bijbel". Hierin staat alles waar je jezelf
als instructeur aan moet houden, plus de minimum prestaties die een cursist
moet neerzetten om te slagen. Later op de dag werd er dieper ingegaan op
de dag van morgen. Op vrijdag zou een werkelijke DIR-F worden gegeven, en
wij als "interns" zouden die bijwonen om te kijken hoe e.e.a.
in zijn werk gaat. Morgen zouden 10 Russische cursisten komen, waarvan de
meeste geen engels spreken en/of verstaan. Een leuke uitdaging voor de instructeurs!
Eén van de ITC deelnemers, Hassan, zou vertalen, want naast Arabisch,
Engels en Duits spreekt hij ook vloeiend Russisch. In het filmpje
kun je zien hoe dat in z'n werk ging.
Na deze relatief saaie dag in de klas hebben we
aan het einde van de middag de voor elke GUE cursus vereiste zwemtest
gedaan. Dit tot grote verwondering van de op het strand aanwezige zonaanbidders.
Na de zwemtest hebben we onze apparatuur
in orde gemaakt en bij Bob de kunst afgekeken w.b.t. v-weights.
Wat bleek, hij knoopt gewoon de benodigde loodblokken met tie-wraps en
cave-line tussen de flessen.
Simpel en doeltreffend, ook al ziet het er niet uit. :-)
Vrijdag 8 april 2005
's Morgens om 9:00 was het de beurt aan de 10 cursisten om hun introductie te doen. De meeste van de cursisten zijn werkzaam voor Octopus,
Ruslands grootste duikmagazine. Twee anderen werken voor Halcyon-Rusland
en waren gekomen nadat enkele van hun collega's verleden jaar DIR-F en Tech1
opleidingen hadden gevolgd. Na hun voorstelronde begon Jarrod samen met
David aan de cursus, terwijl Steve White en Thomas Dederichs enkele onderwerpen
voor hun rekening namen als onderdeel van hun IE die deze weken zou plaatsvinden.
De bedoeling van deze DIR-F was (naast natuurlijk het opleiden van de Russen)
om ons als kandidaten de mogelijkheid te geven een DIR-F live bij te wonen
en te kijken hoe Jarrod en David het doen. Deze kennis zouden we dan de
volgende week kunnen inbrengen in onze eigen presentaties.
Na de theorie hebben we de backplates van de cursisten
afgesteld en zijn we naar buiten gegaan om de apparatuur te bekijken en
natuurlijk de verplichte zwemtest die op de eerste dag van IEDERE GUE
cursus op het programma staat. De (kandidaat-) instructeurs werd verzocht
om met de cursisten mee te zwemmen, al was het maar voor de oefening.
Nadat voor de cursisten om 18:00 de dag werd afgesloten,
mochten wij als kandidaten nog enkele uren terug naar het theorielokaal
om de dag en Thomas en Steve te evalueren.
Zaterdag 9 april 2005
Na een korte nachtrust en een lekker ontbijtbuffet de weg naar het theorielokaal weer gevonden. Eerst enkele uurtjes theorie, daarna lunchen op het strand en dan omkleden om te gaan duiken. Het duiken op zich stelde niet zoveel voor, het strand aflopen het water in en dan op 5 meter diepte boven de zandbodem de oefeningen doen. Voor het omkleden werden de oefeningen "droog" geoefend op de pier, waar enkele strandbedden waren opgesteld om de diverse vinslagen te proberen. Best wel een maf gezicht, 12 mensen die in badkleding en vinnen op hun buik op een bedje liggen en met hun benen zwaaien. Terwijl de cursisten zich omkleedden, heb ik samen met Charlie twee circuits gelegd met behulp van enkele spools en loodblokken. Dit om een referentie te hebben voor de cursisten, een lijn waarlangs ze hun vinslagen konden oefenen zonder alle kanten op te gaan. De groep cursisten werd in tweeën gedeeld, en Thomas en Steve kregen elk een groep mee om elk onder toeziend oog van twee GUE instructeurs, een videoman en zes kandidaten hun les onder water te geven. Over peer-pressure gesproken... Na de twee duiken weer terug naar het leslokaal om met behulp van de geschoten videobeelden de prestaties van de cursisten te bespreken en de verkeerde- maar zeker ook de goede punten aan te wijzen. 's Avonds weer de evaluatie van deze dag, zonder de DIR-F cursisten erbij.Zondag 10 april 2005
De derde en laatste dag alweer voor de cursisten. 's Morgens werd begonnen met het laatste deel van de theorie, en daarna weer het water in voor duiken 3 en 4. Deze duiken bestaan uit onder andere de OOA oefening, een boei schieten en de 1 minute ascent (opstijging). Ook moeten de cursisten goed teamwork laten zien, hier is DIR immers op gestoeld. Na de laatste duik werd iedereen verzocht om terug naar het leslokaal te gaan om de video te bekijken die ook vandaag weer gebruikt was. Na deze evaluatie en de mogelijkheid om vragen te stellen, vroeg Jarrod of de cursisten nog een dagje de mogelijkheid wilden hebben om met "ons" te duiken. Dat wilden ze allemaal wel, waarop de groep in vier werd gedeeld met elk drie kandidaten en een GUE instructeur. Jarrod's bedoeling was dat wij allemaal een les (duik) zouden doen om feeling te krijgen met echte cursisten in een DIR-F klas. Hierna werd iedereen verzocht om naar buiten te gaan en werden de cursisten één voor één binnen geroepen om individueel een beoordeling te krijgen. Ook werden hier de verbeterpunten voor de volgende dag aangegeven, zodat ook de cursisten wisten waar ze aan moesten werken. 's Avonds weer evaluatie en theorie voor ons kandidaten….Maandag 11 april 2005
Zoals gisteren besproken vandaag de groep in 4-en gedeeld, en samen met Lex en Nikos kreeg ik Svetlana en Dennis toegewezen als 'cursist'. Beiden stonden op het randje van slagen/provisional, zodat ze gemotiveerd waren om het goed te doen. 'Provisional' wil zeggen dat je nog niet geheel geslaagd bent en binnen 6 maanden terug moet komen om bepaalde skills te tonen. Het geeft cursisten de kans om aan zwakke punten te werken en later alsnog te slagen. Doen ze dit niet binnen 6 maanden dan zullen ze de gehele cursus opnieuw moeten volgen. Ervaring leert dat dit erg stimulerend werkt en men ook serieus gaat werken aan de zwakke punten. Jarrod ging met ons mee ter beoordeling en we moesten we het videowerk onderling verdelen. Ik zou duik 3 en 4 doen, dus heb aangeboden om tijdens duik 1 (Lex) en 2 (Nikos) te filmen. Tijdens de andere cursusdagen hadden Lex en Nikos al bij deze twee cursisten in de groep gezeten, ik zag ze echter voor het eerst onder water. Toen het mijn beurt was om de duik te leiden wist ik dat vooral Svetlana moeite met een aantal zaken had, ze was niet helemaal zeker van haar zaak en ook bang voor een aantal dingen. Zij dook met een enkele fles en vooral kraan dicht- en open draaien gaf problemen. Nadat ze de fles had dichtgedraaid en de druk van de slang geademd gaf ze een OOA-signaal. Lange slang gedoneerd, en nadat alles weer op zijn plek zat de oefening herhaald. Zelfde probleem… Achteraf vertelde ze dat ze eenvoudigweg niet genoeg kracht had om de fles weer open te draaien. Lastig als je niet op je back-up over kan stappen als je lange slang geen lucht meer geeft. Met Dennis ging het allemaal wat beter en hij is uiteindelijk geslaagd voor de DIR-F. Svetlana heeft een provisional gekregen.Dinsdag 12 april 2005
Vandaag zou voor mijn gevoel de ITC ECHT beginnen. 's Morgens begonnen met lectures door de diverse kandidaten. We hadden op donderdag te horen gekregen welke onderwerpen we moesten voorbereiden, tussen alle bedrijvigheden door. Na 4 uur de diverse lessen aangehoord te hebben en enkele goede tips gezien en gehoord te hebben die zeker terug gaan komen in mijn toekomstige lessen, omgekleed om te gaan duiken. We werden verdeeld in twee groepen, een groep met Jarrod en een met David als cursist. Twee kandidaten zouden de rest van de "klas" vormen, één kandidaat was instructeur en de rest mocht toekijken. Ik heb regelmatig tranen van het lachen in mijn masker gehad… Jarrod en David zouden vanaf vandaag respectievelijk 'Bob from Oklahoma' en 'Rickie the Redneck' zijn, oftewel een instructeurs ergste nachtmerrie. ALLES wat je kunt verzinnen wat onder water verkeerd kan gaan, ging ook verkeerd. Niet om iemand af te zeiken, maar om te laten zien wat jij als instructeur fout (kan) doen. Heb je als instructeur een iets te hoge positie ten opzichte van de cursist, dan moet hij om jou te kunnen zien uit "trim" komen en schopt dus met zijn vinnen de bodem overhoop. Kijk je even niet naar de cursisten, ben je er meteen eentje kwijt. Doe je de oefening niet goed voor, of ben je niet duidelijk genoeg, krijg je het meteen retour. 's Avonds evaluatie van de videobeelden van vandaag, waarbij Jarrod en David aangaven waarom ze bewust dergelijke fouten maken om jou te corrigeren. Daarna met Mario Arena in de bar wat gedronken en gevraagd wat ik aan enkele skills kan verbeteren die ik mijzelf op de video heb zien doen. Heel verrassend vroeg Mario of ik om 6:30 omgekleed bij de waterkant kon staan, dan konden we oefenen. Top geregeld!Woensdag 13 april 2005
Vandaag om 6:00 opgestaan en met Mario gedoken. Na enkele tips gekregen te hebben en ik de skills naar Mario's tevredenheid kon laten zien, vlug naar de eetzaal om een ontbijt te halen. De rest van de dag verliep min of meer hetzelfde als gisteren; theorie, duiken met Bob en Rickie en 's avonds evaluatie.Donderdag 14 april 2005
Vandaag de dag weer begonnen met duiken in 'cursusverband', dat wil zeggen met Bob en Rickie als gewillig slachtoffer. Hoewel je jezelf kunt afvragen wie er nu ECHT slachtoffer waren tijdens het duiken. :-) 's Middags wederom theorie en lectures door de kandidaten. Het helpt wel om de stof in je kop te stampen, tig keer dezelfde les aanhoren. Maar ook om suf van te worden af en toe. |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Vrijdag 15 april 2005
Vandaag begint de tweede DIR-F met twee(!) kandidaten. Beide kandidaten werken als gids/instructeur bij een ander duikcentrum in Hurghada, en hebben flink geoefend voor deze cursus. Hoe goed, zou later blijken tijdens de buitenduiken. De eerste dag de theorie behandeld, waar als een speer doorheen gegaan kon worden gezien hun beider voorbereiding. 's Middags de zwemtest, alleen had één van beiden zijn zwembroek vergeten… Woon je ver weg? Nee, ik haal hem wel even. In de tussentijd heeft Jarrod ons uitgelegd dat dit heel moeilijke cursisten zijn, aangezien we alles uit de kast moeten halen om hen te prikkelen en niet in slaap te laten vallen. 's Middags na de zwemtest meteen de eerste buitenduiken, waarbij inderdaad bleek dat zij zich HEEL goed hadden voorbereid. De oefeningen van duik 3 en 4 werden vandaag al in de tweede duik gedaan, zo vloeiend ging het. Na de duiken naar het leslokaal en de video bekijken. Om het voor de twee cursisten niet te imponerend te maken werd onze groep weer in tweeën gedeeld, zes personen met de twee cursisten mee om te kijken en te assisteren en twee maal drie personen met respectievelijk Mario en Richard mee, om "aan de skills te werken". Right, dat heb ik geweten... Mario gaf op de kant een korte briefing van de komende duik wat neerkwam op; "ik geef aan welke oefening ik wil zien en jullie doen die voor als zijnde instructeur die een demonstratie geeft". Oftewel, hij wilde perfectie zien. Na enig heen en weer ge-oefen kwam hij met de opmerking; "voor een instructeur is een masker optioneel, je moet ook zónder les kunnen geven en de klas bij elkaar houden". Of ik even een valve-drill wilde demonstreren zonder masker, maar dan wel op één diepte blijvend en de klas in de gaten houdend. 's Avonds voor ons weer theorie en evaluaties.Zaterdag 16 april 2005
De dag wederom begonnen met duiken, want daarvoor waren we ten slotte gekomen. De twee DIR-F cursisten kregen een iets uitdagender programma voorgeschoteld, ze zouden in een 'team' gaan duiken, want dat is immers één van de peilers van DIR. Twee kandidaten zouden elke cursist vergezellen als 'medecursist', zodat zij ook konden ervaren wat het betekent om met gelijkgestemde buddy's te duiken. In deze setting hebben ze de overige twee voorgeschreven duiken gemaakt, tot hun beider tevredenheid. Ze vertelden later dat voor hun gevoel een hoop dingen "op hun plek waren gevallen". Waar heb ik dat vaker gehoord...? Mario en Richard waren ook weer op dreef met hun skilltraining. Mario verplichte ons nu om ALLE oefeningen zonder masker te doen en ook de 'klas' te instrueren en de skills verduidelijken ondertussen. Na enige gewenning gaat dat prima, ook al is het erg zout in de Rode Zee. Alleen de diepte op de 3 meter stop in de gaten houden zonder masker valt niet mee. De bottomtimer is namelijk één vage vlek op je arm… Meteen een goede training in buddy-skills, je bent in dat geval namelijk helemaal afhankelijk van je buddy. 's Avonds inderdaad weer evaluaties, maar de theorie werd voor een keer achterwege gelaten. Kan ook te maken hebben met het feit dat het zaterdag was, en iedereen wel eens Hurghada van dichtbij wilde bekijken. Dit is ook gebeurd, we rolden laat weer het hotel binnen.Zondag 17 april 2005
Daar de twee cursisten gisteren de theorie en praktijk al hadden afgerond, was er besloten om vandaag met z'n allen met de boot weg te gaan om twee échte duiken te maken in plaats van dat gepoedel naast de aanlegsteiger van het hotel. Dit werd uiteraard door iedereen met gejuich ontvangen, alles beter dan weer een dag in het leslokaal doorbrengen. De gecharterde boot lag al aan de steiger toen we bij het duikcentrum aankwamen en de dubbels waren ook al aan boord gebracht. Toppie! De kleding en dergelijke aan boord gebracht en varen maar! De eerste duik werd achter Small Giftun eiland gemaakt, vlak bij waar ik anderhalve week geleden (zo lang al?) heb gedoken. Hier is een wand met een richel op +/- 15 meter, waarna een drop-off tot ?? meter volgt. Gezien het mengsel (EAN32) werd er uiteraard niet dieper gedoken dan een metertje of 25. Mooi rif, veel mooier dan ik me kon herinneren van mijn laatste trip naar Egypte, zo'n 5 jaar geleden. 's Middags de tweede duik gemaakt tussen Small Giftun en Giftun Island, waar een riftuin van maximaal 10 meter diepte ligt. In één woord schitterend, dat rif. Ik heb er vaak op afgegeven en vind wrakduiken nog steeds mooier, maar zoiets als dit had ik nog nooit gezien. 's Avonds werden de kandidaten één voor één bij Jarrod, David, Bob, Mario en Richard geroepen. Het leek de inquisitie wel. Tijdens het gesprek werd gevraagd wat je zelf van je prestaties van afgelopen weken vond en wat je als verbeterpunten zag. Dit werd door hen aangevuld/gecorrigeerd, waarna een 'tijdspad' werd geschetst waarin je door zou kunnen stromen naar een evaluatie. Ik persoonlijk moet nog twee DIR-F opleidingen meedraaien, waarvan de laatste met een mentor. Als die mentor vindt dat ik er klaar voor ben, kan ik in overleg met Jarrod en David een datum voor de evaluatie prikken.Maandag 18 april 2005
Vandaag een dag om de puntjes op de i te zetten. David zou nog een paar uur doorgaan over de GUE standards, Charlie zou een paar uur vertellen over Decoplanner en hoe ermee om te gaan, en als laatste een examen over de GUE standards. 's Avonds samen met de gehele GUE staf en alle kandidaten een borrel gedronken in de hotelbar, erg gezellig. De volgende dag weer naar huis gevlogen... Mocht je na het lezen van dit verhaal vragen hebben, kun je mij bereiken op gertje@regel1.comGertjan Verhoef
