De eerste GUE DIR-F opleiding in België
Van 9 juni tot 12 juni 2005
volgden Gert Buyens, Tom Buyens, Rudy Van Uytsel, Wouter Mandervelt
en Luk Vanden Bosche een GUE DIR Fundamentals opleiding aan het Zilvermeer
te Mol, België. Hun instructeur was Tom
Karch
en dit is Gert's verslag:
|
 |
Verslag DIR-F, Zilvermeer Mol, België
Vanaf het moment dat ik lid werd van DIR-NL speelde ik met het idee om deze cursus te volgen. Mijn broer en ik beslisten echter om eerst een jaartje met ons materiaal te trainen en dan een fundamentals te doen. Eerst was het onze bedoeling om de cursus in Duitsland te gaan volgen, maar toen ik hoorde via Tom Karch dat ook Rudy geïnteresseerd was, was de keuze snel gemaakt: we zouden Tom naar België laten komen en zo de eerste DIR-F Belgium organiseren. Via de DIR-BE lijst
maakten we publiciteit en al snel waren we met zes. Echter één
persoon moest op het laatste moment verstek laten gaan.
Er werd besloten om de cursus aan het Zilvermeer
te doen omdat we daar over alle accommodatie konden beschikken zoals leslokaal
met tv, vulstation, eten, etc. Rudy nam de taak op zich om alles te regelen.
Tom Karch opteerde ervoor om al op donderdagavond
te starten om zo een extra dag te hebben wat zou resulteren in meer 'inwater
time'.
Donderdag 9 juni
Zoals afgesproken zouden we met zijn allen bij Rudy thuis verzamelen voor de kennismaking en het begin van de cursus rond 19:00. Iedereen was stipt op tijd en toen ook onze instructeur arriveerde kon dan eindelijk de cursus beginnen: de verwachtingen waren dan ook hoog gespannen. Er werd begonnen met een korte kennismaking, maar omdat iedereen elkaar al een beetje kende ging dit redelijk snel. Tom vroeg iedereen naar zijn motivatie waarom hij aan de cursus deel nam en of we verdere ambities hadden i.v.m. cave en tech. De meeste onder ons hadden deze ambities wel, en iedereen zou tijdens de cursus ook gebruik maken van een dubbelset. Daarna vertelde Tom over GUE, de inhoud van de cursus en wat de planning zou zijn de komende dagen. Op het laatst kregen we elk onze afrekening nog en zat de avond er voor wat hem betrof op. Natuurlijk bleven we allemaal nog wat kletsen en Tom stond open voor al onze vragen. Al snel was het redelijk laat geworden en tegen 23:30 keerden we huiswaarts, het zou morgen vroeg dag zijn…Vrijdag 10 juni
Omdat ik echt geen ochtendmens ben, deed het toch een beetje pijn toen ik mijn bedje moest verlaten. Tom wou al om 08:00 met de les beginnen, en het was toch nog een eindje rijden. We konden pas vanaf 17:00 op het domein van het Zilvermeer dus zou de les doorgaan bij Rudy thuis. Met zijn allen de woonkamer in voor de eerste lectures: bouayancy and trim, woorden die gedurende de gehele cursus door ons hoofd zouden zinderen… We kregen uitleg over correct gebruik van lood, waarom het niet verstandig is met dubbelset, natpak en dan nog het liefst met een zware stalen stage te duiken, dit alles aan de hand van enkele simpele cijfers en negatief gewicht. Er werd ook veel aandacht besteed aan de juiste trim, de positie in het water. De tafel werd ontruimd, en nadat Tom ons de houding had voorgedaan, mochten we ieder om beurt eens proberen. Als geheugensteuntje voor onder water gaf hij nog mee: bilspieren steeds aanspannen: "crack that nut". Na een korte break gingen we verder met het doornemen van de verschillende vinslagen en het bekijken van enkele demo filmpjes hierover. De vinslagen zouden we straks buiten oefenen. Tom opteerde ervoor om de theorie zoveel mogelijk achter elkaar te doen nu we nog fris waren. Daarna ging het verder over de 5 basic skills en de twee aanvullende skills, we zouden ze oefenen als basic 7. Terwijl Wouter en Rudy naar de snackbar waren begonnen wij al met onze sets in elkaar te steken, voor de les over de apparatuur configuratie. Inmiddels was het stralend mooi weer geworden en de rest van de dag zou buiten doorgaan. Na een snelle lunch ging het verder over de correcte opbouw van een set, wat Tom demonstreerde aan de hand van zijn eigen materiaal. Over elk uitrustingstuk werd uitleg gegeven, over de positie, het hoe en waarom. Ook hier werd veel van opgestoken, vooral de kleine details. Tijdens het onderwerpje analyzers toonde hij ook het correcte labelen van een fles, dit is de methode zoals in gebruik bij de EKPP. Toen we hiermee rond waren was het tijd voor de inspectie van ons materiaal, niet iedereen had al een 100% DIR-setup dus bij sommigen moest er zo goed mogelijk geïmproviseerd worden. Bij iedereen viel wel iets op te merken, tie-wraps die vervangen moesten worden door cave line, hose routing die beter kon, orthopedische mondstukjes die vervangen moesten worden, niet alle duikers zouden hier tegen kunnen, dus geen optie voor in een noodgeval. Ik moest een boltsnap aan mijn goodmanhandle maken voor als mijn lamp niet brandde, ik had enkel deze aan het lightcord. Hierna was het tijd voor het aanpassen van onze backplates, wat we gezien het warme weer binnen gingen doen. Dik onderpak aan en dan harnas aan/uit, afstellen en weer proberen, dit was wel even zweten! Toen dit achter de rug was, was het tijd voor de dry run safety-drills, met tie-wraps maakten we onze eerste trappen vast aan de backplate zodat deze goed bleven zitten tijdens de oefeningen. Om beurten speelden we Out-Of-Gas (OOG) en doneerden we, steeds met kleine aanwijzingen en tips van onze instructeur, de lange slang. Tom besteedde hier veel aandacht aan, dit zou ons ten goede komen onder water de volgende dagen. Als laatste mochten we onze vinnen aantrekken op het gras in de tuin om de verschillende vintechnieken te oefenen. Op het droge vond ik dit niet juist aanvoelen met de zware jetfins, we zouden straks onder water wel zien. Tegen 17:00 reden we met z'n allen naar het Zilvermeer voor de eerste duik, zo kon Tom ons een keer bekijken onder water. We zouden de vintechnieken eerst gedemonstreerd krijgen en dan zelf mogen uitvoeren. Ik dacht dit kan niet moeilijk zijn, wat blijven hangen en wat vintechnieken demonstreren.. Het zou echter anders uitdraaien, en we waren met z'n allen blij dat de cameraman er nog niet bij was :-). We moesten allemaal mooi naast elkaar op een rij blijven hangen. Op diepte blijven lukte mij goed genoeg, maar ik kon niet achteruit zwemmen dus was er nogal wat 'handfinning' bij. Wouter en Luk hadden dan weer last om hun diepte te behouden, alleen Rudy hing vanaf de eerste duik mooi in het water zei Tom achteraf. Na 76 minuten zwoegen kwamen we dan toch het water uit, ik was blij dat ik een droogpak had en niet in Wouter's plaats was, hij dook immers nat. Nadien volgde in het klaslokaal de nabespreking, waar ieder tips mee kreeg naar de volgende duiken toe in verband met houding en bouyancy. Ik had/heb het probleem dat mijn manifold vanachter tegen mijn hoofd drukt en ik in horizontale positie slecht zie. Het was al gauw 22:00 toen Tom de les afsloot voor die dag. Wat ons (ik en broer Tom) opviel na deze eerste dag, was dat alles zo in detail wordt aangepakt bij GUE, we hadden eerder al technische training gehad bij IANTD, maar het verschil is toch goed te merken. En dit al tijdens een fundamentals class...Zaterdag 11 juni
Er was afgeproken om vandaag te beginnen om 09:00 omdat we niet eerder op het domein konden. We zouden beginnen met een duik in twee teams, Rudy, Tom en Wouter waren team één en doken eerst, vervolgens Luk en ik. Het was de bedoeling om de vintechnieken nog eens door te nemen en dan te beginnen met de basic 7. Onze oefeningen gingen we doen aan de 'molecule', een plastic onderwatertuig dat erg geschikt is voor dit soort oefeningen. Om er zeker van te zijn dat we dit object steeds konden terug vinden zou David Jacobs, Tom's assistent gedurende de cursus, een lijn leggen. Nadat de eerste groep uit het water kwam, was het onze beurt. We begonnen eerst met het doornemen van de volledige pre-dive sequence, elke duik zou iemand anders deze drill leiden. Aangekomen bij de molecule moesten we weer netjes naast elkaar gaan hangen en demonstreerde Tom opnieuw de vintechnieken. Het was hier dat Luk zijn nieuwe bijnaam van "combat-curve" al verdiende. Om zich terug goed te leggen zwom Luk steeds rondjes, Tom zei dat ze dit in Duitsland de combat-curve noemen, zoals vliegtuigen die aan een tweede bombardement beginnen. Alles ging al een stukje beter dan gisteren, ook omdat we maar met twee waren. Ik probeerde er echt goed op te letten om zo horizontaal mogelijk in het water te hangen. Na de duik kregen we direct een korte debriefing in het water met persoonlijke opmerkingen, later in het klaslokaal namen we dit met z'n allen nog eens globaal door. De namiddag werd begonnen in het klaslokaal met theorie over duikplanning en gasmanagement: er werd uitgelegd wanneer je opteert voor de 1/3 regel en wat rockbottom is. Ook de pre-dive sequence werd onder de loep genomen. Nadien was het terug tijd om te duiken: we bleven in dezelfde teams ingedeeld. Deze duik verliep veeleer zoals de vorige, echter nu kwamen er de S-drills bij. Ook werd alles op video vastgelegd door Stephan.. Alles verliep redelijk goed, alleen leerde ik een lesje dat ik nooit meer zal vergeten: zwem nooit onder een lijn door! Tom bemerkte dit natuurlijk onmiddellijk en draaide mijn manifold vast in de caveline..Van geklooi gesproken : - ) Mijn trim werd echt met de duik beter vond ik, ik was dan ook nieuwsgierig naar de beelden. Na de duik kreeg iedereen een tussentijdse evaluatie en vroeg Tom wat we er zelf van vonden. Ik vond van mezelf dat ik mijn trim al serieus had bijgeschaafd, wat hij ook beaamde. Met de skills zelf had ik minder last, alleen het wegklippen van de backup lamp ging wat stroever. Hij zei dat hij nog niet wist of hij mij een pass of provisional zou geven, omdat ik alles zelf perfect wil doen. Hij zei dat ik misschien wel de meest gedrevene van de groep was en hij wist dat ik verder wil, daarom zou het ook goed moeten zijn. Het zou afhangen van mijn performance van morgen. We gingen verder met het bekijken van de videobeelden: hierop kon je voor jezelf goed zien hoe je positie in het water is. Luk demonstreerde ook nog een combat-curve en we zagen mijn gevecht met de caveline. De dag werd afgesloten met valve drills dry runs. Het was na 21:30 toen we huiswaarts keerden; zei het met gemengde gevoelens omwille van de provisional die door ons hoofd spookte. |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Zondag 12 juni
Vandaag zouden we terug om 09:00 beginnen met de klas, het doel was zoveel mogelijk inwater time te hebben. De bedoeling was de valve drills grondig te oefenen, wat voor sommigen onder ons toch enige moeite zou opleveren. De teams werden door elkaar gesmeten: Luk zou met Rudy duiken en ik met Tom en Wouter. De twee teams zouden samen te water gaan, het ene zou bij Tom op de molecule de valve drills oefenen, het andere team zou onder toezicht van David S-drills herhalen. Iedereen merkte dat we vlotter gingen samenwerken en meer onze buddies in het oog hielden, de S-drills begonnen vlot te lopen. Met de valve drills had ik weinig problemen en bleef ook mooi op mijn diepte. Wouter had hier meer last mee omdat hij zijn primary slecht afgeklipt kreeg, hij had nog geen gebogen D ringen. Na de duik terug een briefing over wat goed en slecht was, en even het water uit om eventueel de flessen bij te vullen. Ik was druk in de weer om mijn backplate nog wat bij te stellen. We kregen ook de laatste les over liftbag deployment. Tweede duik zelfde scenario: nu liepen de S-drills echt goed, we bleven met zen drie mooi op dezelfde diepte en communiceerden goed samen. We kwamen dan ook met een fijn gevoel uit het water. Na de duik besliste Tom om meteen met de persoonlijke evaluatie te beginnen.. Ik en Tom waren laatst aan de beurt, ondertussen wisten we al dat van de drie alleen Rudy geslaagd was, Luk en Wouter moesten nog bepaalde punten bijschaven. Ik persoonlijk had er echt een goed gevoel bij, temeer omdat al mijn skills zo vlot liepen, en mijn positie in het water zo fel verbeterd was. Groot was dan ook de ontgoocheling toen hij zei beslist te hebben dat hij met ons twee tezamen nog één duik wilde maken volgende maand. Niet dat onze skills niet voldoende waren of onze bouyancy, maar hij miste een beetje buddy awareness. Voor mij was dit echt een grote desillusie, ik had hier echt hard voor getraind samen met mijn broer. Van mijn 210 duiken heb ik er misschien 190 samen met Tom gemaakt, wij zijn een compleet afgesteld team. Ook omdat we er tijdens de cursus goed op gelet hadden om zeer goed met de andere team leden te communiceren en hier tijdens de tussentijdse evaluatie niets van gezegd was. Hierna gingen we de laatste keer te water om de liftbag deployment gedemonstreerd te krijgen en daarna zelf een ballonnetje te schieten. Ik en Tom waren eigenlijk niet echt meer in de stemming.. Na tien minuten was dit laatste instructie duikje al afgelopen, daarom beslisten we onderling om nog een vrije duik te maken, alleen Wouter hield het met zijn wetsuit voor bekeken. Tijdens de duik had ik tijd om alles nog eens op een rijtje te zetten, maar kwam er moeilijk uit. Omdat Rudy en Luk niet zoveel lucht meer hadden, liet Tom ze OOG gaan bij mij en Tom. Na de duik kwam Tom nog afscheid nemen en praatten we nog even over de uitslag. Nadat alles opgeborgen was namen we afscheid van onze toffe groep, we hadden er weeral enkele buddies bij.Het leven na de fundamentals
Persoonlijk heb ik het er een hele week moeilijk mee gehad vooraleer ik het in zijn perspectief kon plaatsen, aan de andere zijde heeft het me gestimuleerd om nog meer in het water te liggen. Het probleem dat ik tijdens de cursus had, was dat mijn manifold tegen mijn hoofd kwam, zodanig dat ik in horizontale positie niet voldoende zicht had. Hier probeer ik nog steeds een oplossing voor te vinden. Wat ik wel geleerd heb: leer eerst stappen vooraleer je wedstrijden wil lopen. Zorg dat de basis goed is of je bent nog niet klaar voor het technische werk.Gert Buyens
Als je meer informatie wil over de Global Underwater Explorers, ga
dan naar www.gue.com.
