DIR-NL wrakduiktrip

Op zaterdag 10 september 2005 werd door leden van de DIR-NL nieuwsgroep de AquilaExterne Link afgehuurd voor een dag wrakduiken op de Noordzee. Op het programma stonden twee duiken op de kruisers; de Hogue en de Aboukir. Edmund Fennema was één van de deelnemers en dit is zijn verslag:


Wrakduiken op de Noordzee

Vrijdagavond ontving ik het e-mailtje waar ik op gehoopt had: "De Noordzee duiktrip gaat door". Eindelijk! Ondanks het feit dat er dit jaar al verschillende trips waren georganiseerd was dit de eerst die vanwege het goede weer door kon gaan.

Ik had de spullen al ingepakt, lamp opgeladen, dubbel 12's gevuld en alles nog een keer gecontroleerd. Nog even wat informatie over de wrakken opgezocht op internet en daarna op tijd naar bed.

's Ochtends om vijf uur werd ik door Pieter Hilkemeijer opgehaald en reden we naar Scheveningen, de thuishaven van de Aquila. Onderweg begon het te regenen en te onweren, en we hoopte dat de trip niet afgelast zou worden.

Toen we in de Scheveningse haven aankwamen werd het gelukkig weer droog en brachten we alle spullen aan boord. Er waren 9 leden van DIR-NL, wat betekende dat er 18 dubbel 12's aan boord gesjouwd moesten worden. Plus alle overige uitrustingsstukken waaronder v-weights, zware Pro14 en Helios9 lampen, dikke backplates, etc.

Aan boord is alleen perslucht verkrijgbaar, dus iedereen had 2 dubbelsets mee; één voor iedere duik.

De teams bestonden uit:

  • Anton van Rosmalen, Christiaan Batselaar en Tyra Lunze
  • Pieter Hilkemeijer en Arno Mol
  • Gertjan Verhoef en Elfriede Hoogendoorn
  • Robert Leenen en Edmund Fennema
Uiteindelijk stonden alle kisten en tassen aan boord, waren de dubbelsets aan de reling vastgesjord en voeren we uit.

Het was in eerste instantie de bedoeling om de eerste duik op de Pluto (een oude stoom sleepboot) te maken, maar omdat dit wrak op een drukke scheepvaart route ligt, kregen we geen toestemming om op dit wrak te duiken. We besloten daarom twee duiken op de kruisers te maken.

De zee was kalm, maar er was toch een vervelende deining. Bijna iedereen was een beetje misselijk en Robert en Pieter hebben nog even de vissen gevoerd. ;-)

Rond 11 uur waren we bij het eerste wrak, de Hogue. Omdat de kentering rond 11:20 uur was, hadden we onze sets al opgebouwd en stonden we klaar om direct het water in te gaan. Robert en ik sprongen als laatst het water in. We daalde af langs de lijn en kwamen ongeveer 25 meter diep het wrak tegen. Van het wrak was weinig meer over. Er lagen overal oude munitiekisten met een soort lange wit/grijze staafjes, kruit. Het wrak was begroeid met veel anemonen en er zwommen veel steenbolkenExterne Link op het wrak.

Na een bodemtijd van 35 minuten en een maximale diepte van 28,2 meter stegen we weer op langs de lijn en hielden onze stops op 15, 12, 9 en 6 meter. We klauterden de trap op en deden de sets af.

Omdat we de tweede duik ook op de kruisers zouden maken hoefde we maar een paar honderd meter te varen om bij het volgende wrak te komen. We bleven daarom een aantal uur liggen, en we konden rustig lunchen en even een dutje doen.


Wrakduiken op de Noordzee Wrakduiken op de Noordzee Wrakduiken op de Noordzee Wrakduiken op de Noordzee Wrakduiken op de Noordzee Wrakduiken op de Noordzee
Wrakduiken op de Noordzee Wrakduiken op de Noordzee Wrakduiken op de Noordzee Wrakduiken op de Noordzee Wrakduiken op de Noordzee Wrakduiken op de Noordzee

Rond 4 uur bouwden we onze sets weer op en maakten een duikplanning voor de volgende duik.

We sprongen rond 5 uur van boord om op het 2e wrak, de Aboukir, te duiken. We daalde weer af langs de lijn en zagen op 28 meter de contouren van het wrak. Het wrak lag ondersteboven om de bodem, wat waarschijnlijk de reden is dat het wrak wat meer intact is gebleven. De romp was duidelijk te herkennen. Ook dit wrak was bezaaid met munitie, met name granaten. De maximum diepte die we bereikt hebben was 33 meter, maar de gemiddelde diepte lag enkele meters ondieper.

Na een bodemtijd van 35 minuten begonnen we een langzame opstijging met op 18 meter onze eerste diepe stop, om daarna om de 3 meter te stoppen tot we uiteindelijk op 6 meter onze laatste decostop van 7 minuten hielden, een redelijk conservatief profiel.

We klommen weer aan boord, ruimden al onze spullen op en zetten koers naar huis. Na ongeveer 4,5 uur varen liepen we de haven van Scheveningen weer binnen, meerden aan en konden de spullen uit gaan laden. Rond kwart over tien waren we klaar, namen afscheid en gingen we met een paar man nog even een hapje eten bij een Thais restaurant, waar men als uitzondering de keuken nog even open hield voor ons. Na het eten vertrokken we weer richting huis, en rond half twee lag ik eindelijk in mijn bed.

Edmund Fennema

Meer informatie over het zinken van de Engelse kruisers is te vinden op:


Terug naar Evenementen Terug naar Evenementen
Print deze pagina
Print deze
pagina