GUE DIR Fundamentals opleiding in Sydney, Australië
Verslag DIR-Fundamentals opleiding bij Dive Centre Bondi te Sydney, AustraliëMomenteel verblijf ik voor 6 maanden in Brisbane, Australië, voor een afstudeeronderwerp ter afsluiting van mijn opleiding Mariene Biologie. We onderzoeken in dit project de genetische connectiviteit van de riffen van het Great Barrier Reef. Dat betekent dat we op verschillende locaties op het Great Barrier Reef koraalfragmenten hebben verzameld (uiteraard met de noodzakelijke vergunningen) en dan met moleculaire technieken bekijken hoeveel de koralen (van dezelfde soort) van elkaar verschillen tussen die locaties. Met die gegevens kunnen we onder andere inschatten in welke mate riffen van elkaar afhankelijk zijn voor nieuwe koralen en hoeveel uitwisseling er is. Die gegevens zijn vervolgens weer erg belangrijk bij het toewijzen van een beschermde status aan delen van het Great Barrier Reef.Omdat ik in de toekomst ook graag onderzoek zou willen doen naar diepere riffen (>40m), heb ik mezelf verdiept in de beschikbare technische opleidingen van de verschillende duikorganisaties. Het DIR systeem, als onderwezen door GUE, sprak me erg aan. Met name de manier waarop alles tot in de details is uitgedacht en de nadruk die ze leggen op teamwork. Vandaar dat ik graag een begin aan hun traject wilde maken door het volgen van de DIR Fundamentals cursus. Na contact te hebben gelegd met Liam Allen, de enige GUE instructeur in Australië, besloot ik naar Sydney te vliegen en deel te nemen aan één van zijn cursussen. Donderdag 27 aprilDonderdag was het zo ver: ik vloog van Brisbane naar Sydney met Virgin Blue Airlines. Deze luchtvaartmaatschappij wil zich duidelijk erg modern en luchtig profileren: tijdens de vlucht werd vrijwel iedere mededeling vergezeld met een aantal grappige opmerkingen. Zo werden we vriendelijk verzocht tijdens de opstijging alle "electrical devices such as laptops, ipods and washing machines" uit te schakelen. En na de afdaling: "Please don't leave any important belongings, spouses or children behind!". Na aankomst in Sydney kon ik met een directe shuttle-bus naar het hostel dat ik had gereserveerd. Na het ontzettend mooie strand van Bondi Beach te hebben bekeken ging ik rond zes uur naar de duikschool. Aangezien ik al mijn duikbaggage meesleepte was het een pittige 20 minuten bergopwaarts. Daar aangekomen maakte ik kennis met Liam, de instructeur en met Dejan, de andere deelnemer van deze cursus. Dejan is een Duitse jongen die al sinds enige tijd in Sydney werkt en nog niet zo lang geleden met duiken is begonnen. Na een korte introductie van Liam en daarna onszelf begon Liam te vertellen over de achtergrond van de DIR filosofie en de organisatie GUE. Verder vertelde hij ons over de nieuwe 'Standards & Procedures' van GUE en wat dat zou betekenen voor deze cursus. Daarna was het tijd om ons een kort overzicht te geven van wat in deze cursus allemaal aan bod zou komen gedurende de komende dagen. Daarop volgend werden de onderwerpen 'Buoyancy and weighting' en 'Balance and trim' zeer uitgebreid besproken. Rond een uur of 22:30 ging ik weer huiswaarts en dook ik gelijk mijn stapelbed maar in. Vrijdag 28 aprilAangezien we vandaag pas rond 17:00 zouden beginnen had ik mooi wat tijd
om eens rond te kijken in Sydney. Heb zodoende onder andere de bekende
Harbour Bridge en het Opera House bezocht. Verder nog wat eten en drinken
ingeslagen, want daar zouden we in het weekend geen tijd voor hebben.
's Avonds wederom naar de duikschool, waar Liam druk de les aan het voorbereiden
was (ik was wat te vroeg). Deze keer werd er veel gepraat over de uitrusting,
procedures en de skills die we de volgende dagen in het water zouden moeten
uitvoeren. Bij de verschillende propulsion techniques liet hij video's
zien, wat erg verhelderend werkte. Tot slot werden onze sets gecontroleerd;
Dejan zijn tie-wraps werden vervangen door caveline, maar voor de rest
was alles in orde (we hebben beiden de cursus in een single tank setup
gedaan). Enige probleem was dat mijn wetsuit waarschijnlijk toch te koud
was voor de wateren van Sydney, waardoor ik een pak zonder pockets zou
moeten lenen. Maar goed, er zat niks anders op... Zaterdag 29 aprilZaterdagochtend stonden Dejan en ik om 08:30 voor de deur. In de duikschool was het een drukte van jewelste aangezien er nogal wat duiktripjes die dag op het programma stonden. Daarom snel wat flessen in de auto geladen en met zijn drieën op pad gegaan naar de duikplek. Op het strand oefenden we (in wetsuit!) de verschillende vinslagen. Uiteraard gaf dit behoorlijk wat bekijks van mensen die op het strand aan het wandelen waren. Na een dik half uur oefenen hadden we het toch wel erg warm gekregen in onze wetsuits en waren we blij dat we eindelijk het water in mochten. Daar liet Liam een boei op en legde vanaf daar een lijn uit, waarlangs we heen en weer konden zwemmen om onze vinslagen te oefenen. Liam hing daarbij met zijn videocamera aan de zijkant om alles vast te leggen. Toen onze flessen leeg begonnen te raken, stegen we op voor een korte debriefing om vervolgens het strand op te rennen en onze flessen om te wisselen. Liam hoefde dat met zijn dubbelset niet te doen. Tijdens de tweede duik besteedden we aandacht aan onder andere de Helicopter Turn en de Backward Kick. Ik dacht de Backward Kick redelijk onder de knie te hebben, maar dat viel toch wel erg tegen toen ik het zo met de camera op mij gericht moest doen. Toen we tegen de namiddag terugkwamen in de duikschool bekeken we de video die Liam had gemaakt. Dat was echt een ongelooflijk goede hulp: het is erg goed (ondanks dat het natuurlijk ook erg confronterend is) om tot in de details te kunnen zien hoe je de vinslagen uitvoert. Vervolgens gaf Liam ons wat tips waar we de dag daarna op konden letten om de slagen te verbeteren. Na de video kregen we weer theorie, dit keer over het plannen van de duiken en de verschillende ademgassen. Zondag 30 aprilOp zondag stond als eerste de zwemtest op het programma. Ik zag hier toch wel tegen op, omdat ik de moeilijkheidsgraad niet echt in kon schatten. Met de auto reden we naar een klein openbaar openlucht zwembad gelegen aan het strand. We begonnen met de 275m in maximaal 14 minuten. Ik begon als een gek te zwemmen, wat ik uiteraard na twee baantjes al niet meer vol kon houden, maar toch geprobeerd tempo erin te houden, omdat ik geen idee van de tijd had. Uiteindelijk bleek ik er maar 7,5 minuut over gedaan te hebben, dus dat viel reuze mee. Toen de 15m onder water zwemmen; Liam had een aantal muntjes neergelegd onder water om de 15m te markeren. Tijdens het zwemmen kwam ik alleen maar geen muntjes tegen, ik dacht al: jezus... dat is nog best een eind. Net voordat ik echt naar boven moest komen zag ik het uiteinde van het zwembad (25m bad); blijkbaar had ik over de muntjes heen gekeken, maar goed, de test dus wel gehaald. Daarna hadden we een lange dag in het water voor de boeg. In totaal drie duiken die we moesten maken en heel wat skills zouden de revue moeten passeren. Liam begon met het uitleggen van een lijn in een groot vierkant waar we onze vinslagen nogmaals konden oefenen. Voor zowel mij als Dejan was er een grote vooruitgang zichtbaar en het was dus ook erg goed om na het zien van de video je slagen nogmaals te kunnen oefenen. Daarna demonstreerden we de 'Basic 5', wat vrij goed verliep:
De OOA (Out of Air) scenarios liepen helaas niet zo vlekkeloos. Deze hebben we daarom ook ontzettend vaak moeten herhalen totdat ze foutloos verliepen. Met name Dejan had toch nog veel problemen met zijn buoyancy en vond het erg moeilijk om niet van diepte te veranderen. Maar na een dag herhalen en herhalen begon het er toch redelijk goed uit te zien. Ook voor de Rescue scenario's, die recentelijk zijn toegevoegd aan de DIR Fundamentals cursus hadden we redelijk wat oefening nodig voordat we ze goed kregen; dit keer ook door flink wat fouten van mijn kant. In de laatste duik oefenden we het oplaten van een SMB (surface marker buoy). Dit had ik al vaker gedaan en geoefend en ging daarom ook vrij goed. De afsluitende oefening, de zogenaamde 'one minute ascent/descent drill' was weer een erg lastige. De bedoeling was om in een driehoek, elkaar aankijkend langs een lijn op te stijgen en dan om de 3 meter een minuut te stoppen. Afwisselend waren we verantwoordelijk voor het inhalen van lijn op de spool en het timen van de stop. Een erg goede oefening, maar in de praktijk is het toch een stuk lastiger dan het eruit ziet om netjes in een driehoek op de correcte diepte naast elkaar te blijven hangen. Toch deelde Liam in de debriefing mee dat hij erg tevreden was over het verloop. Na deze lange dag in het water was het weer tijd voor de video. Ook daar werd op duidelijk dat onze vinslagen duidelijk vooruit waren gegaan, de OOA scenarios daarentegen waren een groot fiasco. Gelukkig was er wel vooruitgang in te zien en de laatste keren waren redelijk acceptabel. Toen was het tijd voor de laatste theorie sessie, waarin onder andere werd gesproken over teamwork en 'situational awareness'. Na een korte pauze was het tijd voor de uiteindelijke evaluatie om zo de cursus af te sluiten. We werden beiden apart genomen om zo afzonderlijk de beoordeling te kunnen bespreken. Liam zei dat hij tevreden was en dat ik was geslaagd. Hij vond dat ik klaar was om met GUE Tech1 opleiding te beginnen, op voorwaarde dat ik uiteraard eerst alle skills zou oefenen met twin tanks en een lamp met cannister. Dat was goed nieuws om te horen. Vervolgens na een dagje uitrusten en nog een beetje rondkijken in Sydney, ben ik dinsdagochtend weer teruggevlogen naar Brisbane. Pim Bongaerts Als je meer informatie wil over de Global Underwater Explorers, ga dan naar www.gue.com. |
Terug naar Evenementen |