DIR-GER meeting In het weekend van 12 en 13 december 2009 organiseerden DIR-GER en DIR-NL weer een bijeenkomst bij de Kreidesee in Hemmoor. Dit viel samen met een bijeenkomst van de EKPP. Ted Huikeshoven was aanwezig bij dit evenement en schreef er het volgende verslag over:

DIR-NL/GER - Hemmoor – 12 en 13 december 2009

Op vrijdag 11 december hebben wij ’s ochtends de auto volgepakt en rond 2 uur reden we weg richting Hemmoor, Duitsland, voor de DIR- GER en DIR-NL meeting van 2009. Voor mij was het de vierde bijeenkomst van DIR-NL, voor mijn vriendin Gery de eerste. We hebben ons opgegeven voor de GUE Fundamentals opleiding en lidmaatschap van DIR-NL is een goede hulp in de voorbereidingen op deze cursus. Deze dag zouden er eigenlijk geen intro’s bij zijn, maar Robert had speciaal iets geregeld voor Gery en Johannes.

De DIR-GER meeting is een jaarlijks terugkerend evenement. De eerste keer dat Nederland er bij was (in 2001) waren er ‘slechts’ 20 deelnemers uit Nederland en Duitsland samen. Ditmaal waren het er meer dan 140 uit Nederland, Duitsland, België en voor het eerst ook Polen!

We hadden ons wat verkeken op de afstand, inclusief een korte pauze kwamen we pas na vijf uur rijden in Hemmoor aan. Op het terrein aangekomen vonden we na wat zoeken onze kamer in het –overigens goed betaalbare– appartementencomplex. Het zag er goed verzorgd uit. Onze overburen bleken Cor en Jesca te zijn. Cor ging opzoek naar meer Nederlanders en al gauw zaten we met een aardige groep samen. Erg leuk om de gezichten te zien achter de profielen op het DIR-NL forum en/of DuikForum. Gezelligheid zorgde ervoor dat het toch wat later werd dan gepland…

Zaterdag 12 december 2009

Zaterdagochtend werd om 9 uur de dag geopend met een welkomstwoord van Hoffi, moderator van de Duitse lijst. Na deze opening werd de groepsfoto gemaakt door Cor Kuyvenhoven, toen nog heerlijk in het zonnetje, want helaas was het de rest van de dag bewolkt. Hemmoor is een ideale locatie voor een evenement als dit. De volgelopen afgraving is nu een mooi meer; een interessante duiklocatie voor zowel de recreatieve als technische duiker.

Wij waren al vroeg aanwezig, wat ons een mooi parkeerplekje niet te ver van het water verschafte. Robert kwam naar ons toe om Gery en Johannes voor de introduik aan hun begeleiders voor te stellen: Bas Vlek en Barend van de Bosch. Tijdens de intro doken Gery en Barend, Johannes en Bas en Berry en ik met z’n zessen. Berry leidde ons door GUE-EDGE duikplanning en de duik kon beginnen. Na een minuut of 20 hebben we een vlak stuk bodem opgezocht en onderwater van teamsamenstelling gewisseld; hierdoor konden Bas, Barend, Berry en ik wat oefeningen doen. Het water was prachtig helder en zo’n 8 graden warm (ofwel koud…). We maakten een toer over de weg, zwommen door het bos en terug via de platforms. Dan de teamwisseling zoals gepland. Onderwijl zagen we grote fotocamera’s voorbij komen en de ene scooter na de andere. Na bijna 50 minuten wilden mijn vingers niet meer van houding veranderen en gelukkig wilden de anderen er toen ook wel uit.

Terug op de kant maakten we kennis met JP, waarmee we al druk gemaild hadden in verband met de geplande cursus. JP hielp ons de backplates wat beter af te stellen; wat later een hele vooruitgang bleek. Omdat Gery en ik na de eerste duik nog 150 bar over hadden in onze dubbel 12’s, zijn we –zodra de handen weer op temperatuur waren gekomen– het water in gegaan voor een tweede duik. Wederom dezelfde stek, maar ditmaal linksaf, langs de indrukwekkende drop-off. Een totaal andere duik dan de eerste, maar zeker net zo mooi.

Tijdens de zaterdagochtend werd er ook een Scooter Challenge gehouden. Geïnspireerd op de Scooter Race die DIR-NL twee jaar geleden organiseerde, hebben de Duitsers de smaak inmiddels ook te pakken. Er deden teams mee uit Duitsland, Nederland en Polen. De verschillende teams moesten een parcours afleggen en daarbij verschillende opdrachten uitvoeren; navigeren, markers ophalen, elkaar slepen en een boei oplaten. Een team uit Polen behaalde hierbij de eerste plaats. Verder werden er verschillende workshops georganiseerd door enkele leden van DIR-GER. Deze gingen o.a. over het gebruik van stages of het inzetten van touwen.

Voor de avond was een aantal presentaties gepland met aansluitend een buffet. De eerste presentatie werd gegeven door leden van Baltic Explorers, een groep DIR duikers uit Polen. De Baltische zee ligt vol wrakken en is een interessant duikgebied. Een leuke presentatie met mooie foto’s. Jammer genoeg was het soms wat lastig te verstaan omdat we achteraan zaten in een behoorlijk volle zaal.

De tweede presentatie werd gegeven door de oprichter van Santi Drysuits. Hij vertelde over een expeditie die hij heeft georganiseerd naar de Graf Zeppelin. Dat is een gezonken vliegdekschip van de Duitse marine. Het is wel gebouwd, maar niet actief geweest voor het einde van WOII. De exacte redenen van het zinken zijn nog onduidelijk, maar het waren de Russen die het uiteindelijk na de oorlog tot zinken hebben gebracht terwijl er niemand aan boord was. Het duikteam maakte een reeks diepe duiken op het wrak om het zoveel mogelijk vast te leggen op video. Opmerkelijk hierbij was de lange decompressie in heel erg koud water.

De derde presentatie werd gegeven door Stephan en Derk, deelnemers van de ‘2009 Jutland/Skagerrak Wreck Expedition’. Ze vertelden hoe de expeditie tot stand kwam, hoe ze uiteindelijk een geschikt schip charterden en hoe o.a. GUE instructeur Mario Arena deelnemer werd. Een mooi verhaal over de zoektocht naar wrakken, hoe coördinaten van internet ze in de buurt, maar altijd zo’n 900 meter bij de wrakken vandaan loodsten en natuurlijk prachtige beelden. De presentatie werd afgesloten met een deel van de film van de expeditie, die binnenkort verkrijgbaar is via de website van GUE.

De laatste presentatie werd verzorgd door Reinhard en Markus, van de EKPP. Het eerste deel ging over de activiteiten van de EKPP in het afgelopen seizoen en vooral de tegenslagen die hierbij op hun pad kwamen. Het tweede deel ging over het gebruik van rebreathers binnen het DIR systeem en de discussie die momenteel op internet aan de gang is over het gebruik van CCR rebreathers binnen het DIR-systeem. Reinhard en Markus vertelden over de nadelen van CCR’s en waarom het inzetten van CCR rebreathers eigenlijk geen voordelen bied ten opzichte van pSCR rebreathers zoals ze worden ingezet bij duiken waar open circuit niet meer toereikend is. Hierbij toonden ze een slide die redelijk duidelijk was over DIR en CCR: “CCR = bullshit”. Een erg interessant verhaal, maar misschien net een beetje te technisch voor leken op het gebied van rebreathers.

Zondag 13 december 2009

De volgende ochtend stonden we om 10 uur weer aan de waterkant. Gery mocht het reserve DUI-pak van Anne-Marie proberen. Met haar neopreen droogpak heeft ze minder bewegingsvrijheid en kan ze nèt niet bij de isolator van de manifold. Dat bleek met een passende DUI TLS350 geen probleem. Weer wat om voor te sparen :-).

Deze duik wilden we op de Rüttler maken, het bekendste duikobject van Duitsland. De start van de duik was echter niet zonder problemen. Boven water was het rond het vriespunt en toen ik in het water sprong begon mijn back-up automaat te blazen, waarop direct mijn eerste trap bevroor… Wat een bak lucht komt er dan uit je automaatje zeg! Kraan dicht en een klein beetje afdalen om de kraan onder water weer te openen. Gery bleek te weinig lood te hebben voor dit pak… ik had de autosleutel en dus klom ik het water maar weer uit. Voor wie de trap bij ‘Einstieg 3’ kent: een flinke klim met een D12 op je rug.

Daarna kon de duik dan eindelijk beginnen. Onderwater kon mijn kraan weer open en alles werkte naar behoren. Op 20 meter vonden we de brug –compleet met lantaarnpalen en vrachtwagen– die naar de vergruizer leidt. Het is bijzonder om langs de betonnen constructie af te dalen richting 30 meter diepte.

Na iets meer dan drie kwartier werd het toch te koud en klommen we de speciaal voor duikers aangelegde steiger weer op. Bovenwater vroor het nog en tijdens het omkleden veranderden mijn handen weer in ijsklompen. Het liep inmiddels tegen het middaguur, dus het werd tijd om gedag te zeggen en – net als de meeste anderen – aan de thuisreis te beginnen.

Voor vier DIR-NL leden was het een spannende zondagochtend. Zij mochten aan JP laten zien of ze de upgrade naar hun ‘Tech rating’ waard waren. De rest van ons had gewoon een lekker ontspannen duikochtend.

Het was een erg gezellig weekend, met interessante lezingen en mooie duiken. Een ieder die zijn bijdrage hierin heeft geleverd: bedankt!

Ted Huikeshoven